“Wanneer ik werk, zal God mij achten, maar als ik zing, heeft Hij mij lief.” (Tagore)
De kathedraal van Portsmouth heeft een bloeiend en divers muziekprogramma. Het knapenkoor van het Portsmouth Cathedral Choir bestaat uit 24 knapenstemmen en 12 volwassen mannenstemmen. De koorleden repeteren doordeweeks om 8.00 uur vóór een normale schooldag, waarbij ze de muziek voor de vieringen van die week inoefenen. Daarnaast is er ook een meisjes- en een volwassenenkoor. Onderling verdelen zij de verschillende muzikale taken aan de kathedraal en in het bisdom.
Het koor heeft al verschillende succesvolle tournees door België, Duitsland, Estland, Frankrijk, Nederland en Zweden gemaakt. Thuis, in het Verenigd Koninkrijk, hebben ze gezongen in St. Paul’s Cathedral en Westminster Abbey in Londen alsook in de privékapel van de koningin in St. George’s in Windsor Castle.
Aangezien Portsmouth één van de drie marinebasissen van het Verenigd Koninkrijk is, is het niet verwonderlijk dat dit koor ook nauwe banden met de Royal Navy onderhoudt en deelneemt aan een aantal diensten voor hen. Hoogtepunten daarvan zijn onder andere de jaarlijkse Royal Marines Band Service en de kerstliederendienst van de Second Sea Lord op HMS Victory.
Met Antwerpen heeft het Portsmouth Cathedral Choir al decennia lang een bijzondere band opgebouwd. Op zaterdag 24 mei was het koor in het kader van de “Walburgis Proms” voor de derde keer te gast in de Sint-Walburgiskerk te Antwerpen.
Het koor bracht o.l.v. Dr David Price het programma “Cathedral Echoes”, waarbij ze de luisteraars meenamen op een verbluffende reis langs de fascinerende wereld van de grootse kathedralen van Engeland. Moeiteloos schakelde het koor van polyfonie over barok naar romantisch en hedendaags repertoire. Ze zongen nu eens intieme, dan weer hemelbestormende werken die de rijke geschiedenis en de grandeur van deze heilige plekken op onnavolgbare wijze weerspiegelden. Met de unieke klank die zo eigen is aan een knapenkoor vulden de hemelse stemmen het intrigerende art deco kerkgebouw.
De toon werd onmiddellijk gezet met ”Haec dies” van Byrd: het zou een feestelijke avond worden. Het “Ave Maria” van Parsons, een klassieker uit de Engelse koorliteratuur, zorgde voor een eerste kippenvelmoment. ”Crux fidelis” van Sarah MacDonald was op het eerste gezicht misschien een vreemde eend in de bijt, maar dit hedendaagse werk paste perfect in de rij van machtige composities en smaakte naar meer.
Er werden verschillende stukken met solostemmen gebracht. Die werden op zeer hoog niveau door leden van het koor vertolkt. Verbluft hebben we geluisterd naar de knapensolo in “How beautiful are the feet” uit Handels “Messiah”, om nadien van onze sokken geblazen te worden door twee knapenstemmen in “Hear My Prayer” van Mendelssohn. De baritonsolo in “Rise, heart, thy Lord is risen” uit de “Five Mystical Songs” van Vaughan Williams greep onmiddellijk naar de keel. Natuurlijk mogen we ook de knappe prestaties in “Consider all, ye passers by” van Amner en “Thy word is a lantern” van Purcell niet onvermeld laten.
Het concert was opgebouwd uit drie delen waarbij koorwerken uit een specifieke periode ten gehore gebracht werden. Daartussen weerklonk telkens een orgelwerk. Met Amy Beach en Philip Moore werden daar geen platgetreden bewandeld, maar leerden we dankzij organist Sachin Gunga nieuwe werken kennen.
Tot slot nog een pluim voor het begeleidende programmaboekje, waarin elk koorwerk kort gekaderd werd, zodat je nog meer van iedere parel kon genieten.
Na de tonen van Handels “Hallelujah”, waarbij het publiek mocht meezingen, konden we terugblikken op een hartverwarmende avond. In deze onzekere tijden – O for the wings, for the wings of a dove! – mochten we even een glimp van een andere, betere wereld opvangen…
