Onlangs stond er op onze eigenste de website van Klassiek-Centraal een aankondiging voor “Averbode Klassiek. Kamermuziek in de abdij van Averbode”. Nu zijn er wel meerdere abdijen met zo’n klassiek programma. Eerder hadden we het hier al over “Klassiek in de Abdij” in de abdij van Dieleghem in Jette of liever in de abstwoning ervan, want dat is het enige wat er overblijft van die vroegere abdij. Daar zijn dat middagconcerten. In Averbode zijn er ook avondconcerten en meer nog, je kon er een totaalpakket bestellen mét weekendverblijf in die majestueuze abdij met kost en inwoon. Toch eens gaan luisteren, dachten we. En op de koop toe kon je een “muzikaal” extraatje meemaken door deel te nemen aan de getijdengebeden van de paters Norbertijnen, de lauden, een gregoriaanse misviering en de vespers.
Florestan Bataillie © Roger Creyf
De ster van het avondconcert was de jonge pianist, 30 is hij, Florestan Bataillie. Hij vertelde hoe zijn muzikale opleiding eigenlijk al begon op de muziekkampen van Jeugd en muziek. Mar hij kreeg in het Brussels Conservatorium ook les van de onvolprezen Jan Michiels en doceert ondertussen ook zelf. Verrassend in dit concert was dat hij niet alleen werk speelde van zijn geliefde componisten maar ook zijn eigen composities. En die inspirators zijn naast de Franse impressionisten vooral de Amerikaan Philip Glass en de Fransman Erik Satie. Maar eerst hoorden we eigen werk van deze pianist-componist. Dat waren stukken uit zijn eerste soloalbum “Repeat”. En ja, hoe kon het anders, je hoort er die repetitieve en minimalistische klankwereld van Glass doorheen. Schatplichtig aan die minimalist kan je het zeker noemen maar er zit ook een duidelijk eigen profiel in als je hem zijn “Last Night” hoort spelen. Gecomponeerd tijdens de lockdown en daarom bijwijlen droevig, omdat zoveel niet kon en bijwijlen vol hoop, uitkijkend naar het moment waarop de pandemie voorbij zou zijn. “Morning coffee” is een vrolijke ode aan zijn geliefkoosde ochtenddrank, de ‘doppio espresso’. Even ontspannend is dan weer zijn “Summervibes” te horen, en dit bij een temperatuur van tegen de dertig graden! Hij doet dat tokkelend op de piano met de linkerhand terwijl hij met de rechter twee snaren blokkeert en zo de klank van twee noten dempt. Hij schreef ook een aantal “Etudes”, zoals zoveel pianisten-componisten deden. Maar ook hier weer dat speelse: het zijn ‘études’ om het duimenwerk in te oefenen, wat helemaal geen makkie is voor beginnende pianisten. Het is verfrissend om niet alleen klassieke ‘repertoirestukken’ te moeten beluisteren op een concert. Toch kwam er dan die bekende “Gnossienne nr.1” van Erik Satie. ‘Musique d’ameublement’ zei hij zelf. En onze pianist-componist voegde er een eigen schrijfsel aan toe ‘in de stijl van Satie’. Het klonk allemaal prachtig mooi op die helemaal herstelde maar 100 jaar oude Steinway. Van Philip Glass speelde Florestan Bataillie ‘Wichita Vortex Sutra’, muziek die Glass schreef ter begeleiding van het anti-oorlogsgedicht van Allen Ginsberg ten tijde van de Vietnamoorlog. Bataillie componeerde zijn eigen protest tegen een andere, hedendaagse oorlog, die in Oekraïne: “Shattered”. Zoveel ligt daar ondertussen aan ‘gruzelementen’ en dat hoor je in de dissonanten in dit indrukwekkend stuk muziek geschreven in 2022. Heel dat programma praatte Florestan Batallie zelf aan mekaar als een volleerde entertainer-performer.
I TRio (vlnr) Alice Van Leuven, Olsi Leka, Diede Verpoest © Roger Creyf
Op zondagnamiddag konden we nog luisteren naar een vrij nieuw ensemble “I trio”, het drietal! Met drie muziekstukken van drie componisten. Strijktrio’s, het is een weinig uitgevoerd genre. We hoorden de jonge passionele violiste Alice Van Leuven, de rijpe en voldragen altviolist Diede Verpoest en de cello-professional Olsi Leka. Ze speelden een prachtig maar onafgewerkt strijktrio van een jonge Schubert en een erg Mozartiaanse serenade van Beethoven uit 1797. Maar vooral het strijktrio van de Franse Jean Cras was een ontdekking. Overigens in meerdere opzichten. De man, een 19e -eeuwse Bretoen, is bijna vergeten als componist want was in feite kapitein en marineofficier in het Franse leger vertelde Alice Van Leuven ons ter inleiding. Veel van zijn werk schreef hij op zee en die andere Franse componist Henri Duparc was zijn beste vriend. Dat strijktrio begint als zat je op een stoomboot en alle andere delen klinken even origineel en vaak geanimeerd met veel pizzicato voor alle instrumenten. Waardig einde van de vierde editie van dit Averbode Klassiek festival, dat gespreid was over twee weekends. Volgend jaar opnieuw en op de folder schrijven de organisators: “Spread the news”. Doen dus!
WAT: Florestan Bataillie, eigen werk, Erik Satie, Gnossienne nr. 1, Philip Glass, Wichita Vortex Sutra, Franz Schubert, Strijktrio D471, Ludwig van Beethoven, Serenade op.8, Jean Cras, strijktrio.
WIE: Florestan Bataillie, pianist-componist, Alice Van Leuven, viool; Diede Verpoest, altviool, Olsi Leka, cello.
WAAR: concertzaal abdij Averbode
WANNEER: zaterdag 24 en zondag 25 juni 2023
