Het theatercafé van het Fakkeltheater zat weer afgeladen vol voor dit intimistisch concert met toetsentovenaar Lester Van Loock. Hij koos niet voor de gemakkelijkste composities. De creatieve energie kolkte door de ruimte. Te beginnen met:
De sonate nr. 13 KV 333 – Wolfgang Amadeus Mozart
W.A. Mozart schreef deze sonate eind 1783 met de delen allegro, andante cantabile en allegretto grazioso en eindigt met forte akkoorden. Het begin getuigt van een kinderlijke vrolijkheid en levendigheid. Speels en dartel met vingervlugge akkoorden. Naar het einde toe heeft de muziek meer diepgang, is meer matuur. Mozarts vermogen om met de minste noten, de diepste gedachten uit te drukken is uniek. Lester Van Loock maakt weer indruk door zijn technische perfectie en subtiele inleving. Zo krijgt de muziek diepgang en ontstaat er communicatie tussen uitvoerder en luisteraar.
Ballade nr. 2 – Frédéric Chopin
Een werk van grote contrasten, van heel intiem tot gigantische uitbarstingen.
In de late 18-de eeuwse Duitse literatuur werd de ballade gebruikt om folkloristische narratieve poëzie te beschrijven, waarvan sommige op muziek werden gezet. In niet-vocale muziek werd de titel gebruikt voor pianowerken op basis van literaire modellen, zoals in de vier Balladen van Chopin. Hij kan beschouwd worden als de pionier van de ballade als een abstracte muzikale vorm. Zijn Tweede Ballade werd geïnspireerd door de legende over het Litouws meer, ‘Switez’ van Mickiewicz. Chopin droeg deze ballade op aan Schumann uit dank omdat Schumann zijn ‘Kreisleriana’ had opgedragen aan Chopin. Je voelt: er sluimert en borrelt iets onderhuids om onverwachts als een vulkaan in een eruptie van klank uit te barsten. Lester Van Loock weet niet alleen geweldig virtuoos te spelen maar geeft aan elke compositie een emotionele gelaagdheid die niet alleen je hart beroert maar door je hele lichaam resoneert.
Etude s. 139 nr. 10 – Franz Liszt
Liszt wordt bestempeld als een van de grootste pianovirtuozen aller tijden. Hij creëerde de moderne pianotechniek. De meeste van zijn composities zijn berucht omwille van de hoge technische eisen die aan de pianist gesteld worden. Lester Van Loock omschrijft deze ‘10de Studie ‘ van Liszt als een van de moeilijkste werken ooit geschreven dooradert met heel wat gemoedstoestanden. Best pittig om onder de knie te krijgen. Met pianistiek bravoure zet hij ook deze compositie neer.
Na de pauze gaat het qua moeilijkheidsgraad nog in stijgende lijn. Met artistieke vrijheid sandwicht hij telkens een drietal composities. Vooreerst:
Etude op.33 nr. 9 – Rachmaninoff
Etude op.42 nr.3 – Alexander Scriabin
Etude op.10 nr. 4 – Frédéric Chopin
Centraal staat het werk van Scriabin. Hij wordt al eens de Russische Chopin genoemd. Laster Van Loock laat de verschillende composities in dezelfde toonaard naadloos in elkaar overvloeien. Hij verzoent de zachtheid van Chopin en Scriabin met de puissance van Rachmaninoff.
Hij past hetzelfde procedé toe op nog enkele andere composities. Dit resulteert telkens in een geraffineerde vertolking vol finesse. Hij heeft een diepe connectie met de muziek. Intieme en kwetsbare muziek, maar er zit ook veel lichtheid in zijn vertolking. Er zijn verschillende snelheden en ritmes waarmee hij kan spelen vol bravoure. In elke compositie schemert de indentiteit van de maker door, de ziel van de muziek.
Hongaarse Rapsodie nr. 13 – Franz Liszt
Als point final en orgelpunt van dit recital de Hongaarse Rapsodie nr. 13 van Franz Liszt, een gerenommeerde werk. Van origine zijn de Hongaarse rapsodieën van Liszt zigeunermelodieën. De Hongaarse Rapsodie nr. 13, is de derde in een reeks van negentien Hongaarse Rapsodieën gecomponeerd voor solopiano. Een rapsodie heeft veel van een fantasie weg. Ook daarvan is de stuctuur onconventioneel. Liszt werd getriggerd door eenvoudige Hongaarse deuntjes en boetseert daaruit een wervelwind aan virtuoze activiteit. Lester Van Loock zet andermaal een adembenemende vertolking neer door de intensiteit en de inleving. Met een schijnbaar onuitputtelijke energie zuigt zijn vertolking je naar binnen. Muziek met een fysieke impact. Is dit het hoogst haalbare? Zoniet zit het toch heel dicht in de buurt! Hij gaat op in de muziek en vergeet alles om zich heen. Er zijn alleen klanken, ritmes, melodieën met daarbij zijn karakteristieke expressiviteit. De kracht van zijn vertolking zit in de diepteboring. Het publiek voor ‘VUURWERK’ wordt niet alleen aangetrokken door de het brede spectrum van muziek en zijn virtuoze spel, maar ook door de persoonlijkheid van Lester Van Loock, een man met charisma.
- WAT: Solorecital pianist Lester Van Loock ‘VUURWERK’ (Bellissama – belcanto & bella musica)
- WAAR: Fakkeltheater
- WANNEER: zondag 15 okt. 11u
