Mechelen is voortaan het centrum van de liedkunst in Vlaanderen. Het voormalig Antwerp LiedFest verhuist naar Het Predikheren en heet nu Flanders LiedFest… Met dit nieuws begon de feestelijke voorstelling van de CD ‘Je ne t’aime pas’ van Aaron Wajnberg en Tineke Van Ingelgem, met – jawel – stem en piano. De liedkunst, die in de 19de eeuw bekend werd door Schubert, is al jaren het stokpaardje van pianist Aäron Wajnberg.
Daarom begeleidde hij zelf zijn echtgenote Charlotte Cromheecke toen zij zich op de Koningin Elisabethwedstrijd 2018 bij de twaalf finalisten zong.
Daarom laten ze zich nog kundig begeleiden door Lucienne Van Deyck, de ‘éminence grise’ en trots van Mechelen.
Daarom organiseerde hij tal van Masterclasses door namen die tot de verbeelding spreken zoals Joseph Middleton, Macej Pikulski, Martin Hellmchen of Roger Vignoles.
Daarom is hij de drijvende kracht achter concerten met o.a. Roberto Alagna, Christoph Prégardien, Zeger Vandersteene, Ian Bostridge, Jeanine De Bique of bariton Kartal Karagedik.
Daarom ook richtte hij in 2020 Antwerp LiedFest op, dat voorzitter Andre Gantman trots overdroeg Mechels cultuurschepen Kristof Calvo enthousiast verwelkomde.
Meteen werd het duidelijk dat Wajnberg niet alleen een uitmuntend pianist en liedbegeleider is, maar ook uitblinkt als organisator.
LiedFest is aangewezen op de steun van sponsors en co-producties met onder meer Ballet van Vlaanderen, DeSingel en International Opera Academy Gent. Het hecht belang aan het filantropisch aspect, geconcretiseerd door Foundation Uningo: dertig merkwaardige non-profit initiatieven. Meer nog, elk jaar zal een nieuw bekend werk van een Belgisch componist besteld worden en komt er een jaarlijkse Prijs. De eerste zal in januari 2026 in de Mechelse Stadsschouwburg bekend gemaakt worden.
Passend in deze missie en conform aan de decadente drukkende sfeer van de Twenties was de uitvoering van een beklijvende compositie voor stem, piano en slagwerk van Robert Groslot op de tekst ‘Tout est fini’. Die is gelinkt aan de nieuwste roman van Jeroen Olyslaegers “De Wonderen”, die in november op de markt komt. Ook daar oorlogsellende, verloren gegane glorie en weerbaarheid.
Sopraan Tineke Van Ingelgem was een plaatje in rood en zwart. Haar soepele, wendbare stem kan probleemloos omslaan in parlando, een kreet of een sarcastische lach. In dialoog met de immer attente, suggestieve en genuanceerde pianobegeleiding van Aäron Wajnberg, zingt, verhaalt, fluistert, klaagt of verleidt ze. En wie, ondanks haar puike dictie en expressieve inlevingsvermogen, toch even het spoor bijster is, vindt in het keurig verzorgde inlegboekje tekst en vertaling. Dat is geen overbodige luxe want waar levenslust, ontgoocheling, hartpijn en onverzettelijkheid van de partij zijn, telt elk woord.
De CD is genoemd naar het derde Lied van de twaalf, het enigmatische ‘Je ne t’aime pas’, op tekst van Maurice Magre en muziek van Kurt Weill. Als dit het meest emotioneel geladen Lied is, dan is ‘Nannas Lied’ het meest schrijnende, ‘Der Abschiedsbrief’ het meest verhalende, ‘Youkali’ het meest sensuele, ‘Barbarasong’ uit Weilĺ’s en Brecht’s ‘Dreigroschener’ het meest bekende, ‘La Dame de Monte-Carlo’ van Poulenc / Cocteau het meest sarcastische en ‘Funeral Blues’, het sublieme gedicht van W.H.Auden op muziek van Benjamin Britten, veruit het meest tragische.
‘Je ne t’aime pas’ is meer dan een hebbeding. Het is een levende aanwezigheid in huis van iemand die die geleefd, geliefd, geweend en geleden heeft.
CD Label: PRIMA CLASSIC 2, PRIMA080 – UPC 195081566979
