Hij, dat is Bart Debbaut. Wie? Bart Debbaut, sommigen kennen hem als handelaar, andere kennen hem als auteur van een reeks misdaadromans en nu kennen enkele honderden hem alvast als pianist die misschien wel best pianist was geworden…
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen, want een pianoconcerto, en dan nog Mozart – niets is fragieler – breng je niet in een handomdraai op het podium. Moed, wilskracht, doorzettingsvermogen en vooral liefde voor het Schone gaven een resultaat dat het amateurisme oversteeg. Hoed af!
Bart Debbaut inspireerde zich om dit initiatief te nemen op Thomas Vanderveken met zijn ‘Thomas Speelt het Hard’, bij velen nog behoorlijk fris in het geheugen. Het was een zoete jongensdroom van Debbaut om ooit toch eens dat 17de, zoniet een ander pianoconcerto van Mozart te kunnen spelen. Eraan beginnen was andere koek: Bart is zakenman, heeft een gezin en schrijft boeken. Dankzij het volgen van heel de molen rond Thomas Vanderveken en zijn pianoconcerto wist Bart het: hij zou, net als Thomas, vragen aan Liebrecht Vanbeckevoort hem te coachen. En zo gebeurde. Alleen had Bart niet dezelfde middelen, zowel financieel als logistiek en qua media, als Thomas. Het werd een plaatselijk gebeuren met een liefhebbersorkest, maar daarom niet intenser. Het werd meer dan een jaar studeren bij de strenge, maar rechtvaardige pianodocent die we regelmatig op de concertpodia mogen ontmoeten: Liebrecht Vanbeckevoort.
Zondag 24 februari was het dan zover. De Heilig Hartkerk in Tienen zat afgeladen vol met Barts trouwste en fanatiekste supporters: vrouw en kinderen op de eerste plaats, familie, vrienden, kennissen, sympathisanten en ‘gewone’ muziekliefhebbers. En daar, beste lezers, zat ik tussen. Niet wetende wat ik zou gaan horen, maar wel met sympathie voor het initiatief en beseffend dat Thomas Vanderveken toch iets in gang heeft gezet. Ik blijf overtuigd dat het bijzonder goed is voor de klassieke muziek wat hij deed met Thomas Speelt het Hard.
Vlak voor aanvang van het concert zegt een stoere zelfverzekerde Bart Bebbaut tegen wie het horen wil: “Ik heb echt geen zenuwen”. Ik lach in mijn vuistje, maar zeg niet wat ik denk: “Het zal binnen een kwartiertje op het podium wel anders zijn”… Was het anders? O ja, eventjes namen de zenuwen het meesterschap over, maar dat duurde niet te lang. Bart Debbaut bewees dat oefening kunst baart. We hoorden een Mozartconcerto dat een gemiddeld professioneel niet meteen beter speelt qua intonatie en frasering. Ach ja, Bart heeft niet hetzelfde lef op de piano als de doorwinterde solist, maar daar ging het niet om, het ging om een droom realiseren en dat slaagde volledig. Meer zelfs, ik durf te zeggen dat het jammer is dat Bart Debbaut 30 jaar geen piano speelde want anders hadden we aan hem een concertpianist gehad.
Dé concertpianist was er en niet alleen als coach van Bart Debbaut. Liebrecht Vanbeckvoort speelde een onvergetelijke Bénéction de Dieu dans la Solitude van Franz Liszt. Wat een volle rijpheid als muzikant, wat een inlevingsvermogen, wat een eerlijke vertolking, zichzelf aan de kant zettend om Liszt zelf aan het woord te laten. Groot!, een kwalitatief hoogstaand pianospel dat wereldklasse heeft. De romanticus in Liebrecht Vanbeckevoort openbaart zich in dit werk dat je ook kan beluisteren op de jongste cd van de pianist (Franz Liszt, Reflections, uitgegeven bij Et’Cetera, KTC1631).
Het Limburgs Kamerorkest zette het beste beentje voor met het openingswerk Scène 1 uit het Zwanenmeer van Peter Tsjaikovski, de Ouverture La Princesse Jaune van Camille Saint-Saëns en met als pianist Liebrecht Vanbeckevoort Manuel de Falla zijn Danze Ritual uit Al Amor Brujo.
Vele tevreden harten keerden huiswaarts, niet alleen Bart Debbaut die het toch maar deed, maar kijk eens aan, ook het Kankersteunpunt Tienen want dat ontving de opbrengst van het concert. Het was van bij het begin de bedoeling om de opbrengst aan een goed doel te schenken. De vereniging ontving niet minder dan 2.500 euro !
- WAT: Bart speelt Mozart
- WIE: Bart Debbaut, Liebrecht Vanbeckevoort, Limburgs Kamerorkest
- WAAR & WANNEER: Heilig Hartkerk Tienen, 24 februari 2019
- FOTO’S: Laurent-Nadine
