Valt er iets nieuws, interessants en “waars” te zeggen over de interpretatie van Beethovens sonates? Ik denk van wel, op voorwaarde dat we de conventies doorbreken die zijn ontstaan door de traditie van interpretatie en discografie, waarbij in 98% van de gevallen een moderne piano wordt gebruikt. Daarom dacht ik dat de beslissing om Beethoven op te nemen op een historisch instrument ook een manier zou kunnen zijn voor een meer geïndividualiseerde interpretatieve verkenning, vrij van de modellen waaraan men gewend is geraakt bij het luisteren naar beroemde opnamen op een moderne piano. Ik geloof niet dat er een ‘goed’ of een ‘fout’ instrument is om de Opus 2 sonates van Beethoven op te spelen. Wat telt is het muzikale resultaat. Het hangt af van de alchemie die zich ontwikkelt tussen de uitvoerder en het instrument. Voordat ik voor de Graf No. 429 koos, heb ik uitgebreid verschillende moderne exemplaren van fortepiano’s uit de jaren 1795 tot 1800 uitgeprobeerd om dichter bij de klank en expressieve wereld van de vroege Beethoven te komen. Omdat ik echter de mogelijkheid had om een Graf fortepiano (nr. 429) in mijn studio te hebben, die in 2023 werd gerestaureerd, kon ik deze opname op dit instrument voorbereiden door er een jaar lang regelmatig op te spelen en zo vertrouwd te raken met de mechaniek en de klankrespons van het instrument, die me is bijgebleven. (Roberto Prosseda)