Wat brengt 2025? We worden meegesleurd op een rollercoaster van natuurrampen, oorlogen, leed. Gelukkig zijn er kunstenaars om ook de mooie zaken in het leven te belichten, zoals vriendschap door dik en. Geen naijver in hun professionele parcours en verwezenlijkingen, maar bewondering voor elkaars kunnen.
BelLISSAma presenteert: Get Happy, een nieuwjaarsconcert in mini-formaat in een vrolijke mix van jazzy klassiekers, klassieke musicals, opera en alles daar tussenin met zwier en inleving gepresenteerd door drie protagonten: sopranen Lissa Meyvis en Alexandra Franck en klassiek pianist Lester Van Loock. Ze vertellen hun vriendschapsverhaal in een collage van nummers. Alles bij elkaar een indrukwekkende setlist. Daarbij schakelen ze van sprankelende humor naar intensiteit in een wervelwind van energie, akkoorden en toonladders. In gezamenlijk overleg hebben deze muzikale avonturiers -die de enkel genre-grenzen- doen vervagen in een genereuze uitnodiging om te luisteren, wat meer over hun professionele parcours te vertellen en je mee te voeren op de tonen van muziek die de verbeelding voedt. Een dynamisch collectief van flexibele, geëngageerde performers. Divertimento in de ruimste zin van het woord. Muziek door de eeuwen heen én die een dominante plaats in hun leven inneemt. Binnen het bestek van twee uur wisselen contrasterende emoties elkaar in sneltempo af. Nu eens wint de blijdschap van het verdriet, dan weer andersom. Alles is bohème, ongedwongen, onconventioneel maar klasse- en stijlvol
Gratie, charme, talent en intellect is wat dit trio het best omschrijft. Ze hebben met hard werk hun plek gevonden in de kosmische moederschoot.
Lissa Meyvis is de gastvrouw van BelLISSAma, een wandelende brok charisma. In haar stralende zelf: elegant, koket en welbespraakt, net zoals haar vriendin Alexandra Franck.
Het liederenrecitel zang-piano start met ‘Peas In A Pod’ (Grey Gardens), de lyrics kunnen niet toepasselijker zijn: Lissa en Alexandra, twee handen op een buik. Aansluitend ‘The Swing’ uit The Daysy Chain. Bij het horen van dit nummer werd het eerste zaadje gepland bij Alexandra Franck om zich te scholen in muziek. Het vergt van de vertolker notenacrobatie. Dit nummer staat tevens voor hun gedeelde interesse.
Lissa Meyvis zingt het mooie ‘Süsse stille und sanfte Quelle’ van Georg Friedrich Händel. De negen aria’s die hij schreef behoren tot zijn best bewaarde geheimen. De teksten komen uit Brockes’ Irdische Vergnügen in Gott, een anthologie waarin de schoonheid van de natuur en haar impact op de mens gezien wordt als bewijs van Gods schepping. Met haar zuivere, heldere toon en gevoel voor frasering geeft ze een betoverende uitvoering van muziek die in essentie over betovering gaat. Heel toevalling was er in het publiek ook een dwarsfluitiste aanwezig (vriendin van de pianist). Zang, piano én de warme toon van de dwarsfluit zorgt voor toonschilderingen en harmonie.
Lester Van Loock is altijd al begeesterd geweest door klassieke muziek, maar heeft ook zijn guilty pleasures en laat het publiek meegenieten van ‘Seashells and Sandcastles’ van Herman Beeftink. Een vrij minimalistische piano solo van de Nederlandse componist die ook als soundtrack voor films gebruikt werd. Zeer melodisch van aard. Een
sfeervol new age stuk met romantische harmonieën.
Dan zingen beide dames een duet, dat er eigenlijk geen is: ‘Simply Melody’ van Irving Berlin. Een lied uit de musical Watch Your Step uit 1914.
Lissa Meyvis brengt vervolgens haar favoriete lied uit de cyclus ‘Chevaux de bois’ van Claude Debussy op tekst van Paul Verlaine. Avontuur op de draaimolen. Het vergt van de uitvoerder een razendsnelle dictie. Maar geen probleem voor deze klasbak.
‘La Coccinelle’ is een mini-opera van Georges Bizet. Alexandra Franck is de ideale performer om de onbeholpenheid van de verliefde jongen te illustreren.
Lissa Meyvis is helemaal in haar element als ze ‘I Hate Music! But I like to sing van Leonard Bernstein, een contradictio in terminis, een echte tongbreker, kan ten tonele voeren.
Even introspectie en Alexandra Franck duikt in de gevoelvolle aria ‘Tu che de gel’ uit Turandot van Giacomo Puccini. Eenzaamheid en zich geïsoleerd voelen is iets van alle tijden. Een indrukwekkende vertolking zowel vocaal, als qua inleving, die naar de keel grijpt.
Voor een solo-moment koos Lester Van Loock voor de ‘Moonlight sonate’ van Ludwig Van Beethoven. Het behoort tot de beroemdste pianomuziek doe de componist schreef. Hij droeg dit werk op aan de 16-jarige gravin Giullietta Guicciardi, een leerling op wie hij verliefd geworden was. Lester Van Loock weet klank- en kleureffecten tot leven te brengen met zijn karakteristieke expressiviteit, donker en licht tegelijk.
Lissa Meyvis kruipt helemaal in de rol van de vriendin die een onzeker bruidje weet op te vrolijken met ‘Einst Träume meiner sel’gen Basen’ een aria uit Der Freischütz’ van Carl Maria von Weber.
Het eerst deel wordt afgerond met het prachtige ‘I still believe’ uit de musical Saigon van Claude-Michel Schönberg. Een duet. Twee vrouwen verliefd op dezelfde man. Een verscheurde vrouw die blijft hopen.
Het tweede deel wordt aangevangen met werk van Kurt Weill ‘Berlin im Licht’.
Nog een duet is het lied ‘Ah guarda sorella’ uit Cosi fan tutte van W.A. Mozart. Een spitant nummertje waar amore in alle toonaarden om de hoek komt kijken, ook de pianobegeleiding is speels. De zussen Fiordiligi en Dorabella zijn wanhopig over de trouwenloosheid van hun geliefde. Al snel zette ze hun ode aan Amor om in een uitdagend actieplan.
Bij ‘O Happy day’ van Edwin Hawkins, met schwung en tonnen levensplezier gezongen door Lissa Meyvis wordt het publiek uitgenodigd om mee te zingen onder de deskundige leiding van dirigente Alexandra Franck.
In ‘Lulabby Of Birdland’ een jazzstandard van George Shearing kan Alexandra tonen waarin ze uitblinkt. Nog wat scats erbovenop en je bent helemaal betoverd.
Weer even tijd voor en zuiver instrumentaal nummer. Lester Van Loock is niet alleen virtuoos in het romantische repertoire. Hij koos voor recenter werk, de prachtige, maar moeilijke partituur ‘Prelude nr 1’ van George Gershwin. Een voorbeeld van de vroeg 20ste eeuwse muziek onder beïnvloeding van de jazz. Het vormt een mijlpaal in het Amerikaanse repertoire voor solopiano.
De twee dames zingen ‘Memory’ uit de musical Cats van Anthony LloydWebber. Solopartijen verweven met een duet. Een lied dat zich vasthaakt in je geheugen, een hook.
Alexandra Franck heeft in haar carrière veel stages gegeven om kinderen in te wijden in het musicalgenre, meer bepaald kindermusicals. Het Nederlandstalige repertoire is evenwel snel uitgeput. Ze ging dan maar zelf aan het vertalen en brengt een van die nummers ‘Middle of a Moment’ van James & The Giant Peach.
Daarna neemt ze plaats achter de piano en begeleidt zichzelf op het mooie ‘Vincent’ van Don McLean. Die een lans breekt voor geestelijke gezondheidszorg avant la lettre. Een lied met een boodschap.
Lester Van Loock is van alle markten thuis, ook improviseren gaat het goed af, onder de noemer ‘Marieke’.
Lissa Meyvis zingt over de creatie waar ze het meest trots op is ‘Ik ben mama’ een pennevrucht van Toon Hermans.
Dit liedererecital wordt afgesloten met ‘Happy Days Are Here Again & Get Happy’ Van Barbra Streisand en Judy Garland.
Het werd andermaal een indrukwekkende brok muziek, vertolkt met een enorme drive en begeestering. Ze geven telkens weer het beste van zichzelf op basis van hun menselijke en artistieke kwaliteiten. Get Happy! Missie geslaagd. We zaten helemaal in the vibe waarin het besef van tijd verdwijnt. Het publiek werd instant gelukkig van de aanstekelijke muziek en zang, de lichtvoetige humor, de positieve vibes tout court.
