2023 lijkt het jaar van de Dowland fans. Zij die maar niet genoeg kunnen krijgen van zijn luitliederen, werden met niet één maar twéé nieuwe releases gezegend. Zowel Alpha Classics als Challenge Classics brachten een nieuwe Lachrimæ op de markt. Eenzelfde repertoire, twee verschillende benaderingswijzen…
Flow my teares fall from your springs,
Exilde for euer: Let mee morne
Where nights black bird hir sad infamy sings,
There let mee liue forlorne.
Vloei, mijn tranen, uit jullie bronnen ontspringt!
Laat me treuren, verbannen voor de eeuwigheid;
Waar de zwarte nachtvogel haar droevige smaad zingt,
Laat me daar in eenzaamheid leven.
Na de versie van luitist Thomas Dunford samen met Ruby Hughes, Reinoud Van Mechelen en Paul Agnew (ALPHA 187 & ALPHA 326) uit 2013 (en heruitgave uit 2016) lanceert Alpha een nieuwe Lachrimæ. Deze versie wordt gebracht door Musicall Humors, opnieuw onder leiding van Thomas Dunford. Aan de hand van de zeven pavanes neemt Musicall Humors ons mee op een reis van weemoed en tristesse. De barokke dansen worden afgewisseld door liederen. Met steeds dezelfde melodie in zeven verschillende bewerkingen, krijgt deze muzikale lijn sowieso al een ander karakter. Daarnaast wisselen de gambaspelers van Musicall Humors af en mag elk op zijn of haar beurt deze bovenste lijn laten klinken. Zo komt steeds een andere speelstijl in de spotlights te staan. De afwisseling van de karakters in combinatie met de verschillende speelstijlen geeft deze danssuite een gevarieerde en dynamische speelsheid waar je naar kan blijven luisteren.
Zoals vaker, blijkt de partituur slechts een recept dat door de muzikanten tot smaken gebracht moet worden. Net zoals de versie van Musicall Humors brengen Jadran Duncumb, Accademia Strumentale Italiana en Alberto Rasi de zeven pavanes afgewisseld met liederen. De volgorde van deze liederen verschilt echter, maar dat is slechts een oppervlakkig verschil. De echte differentiatie vindt plaats op het interpretatieniveau. Jadran Duncumb leidt het ensemble in een strak, dansbaar tempo. Met aandacht voor timbre kleurt Accademia Strumentale Italiana de zeven karakters van de pavanes steeds in een subtiele, andere tint.
Over smaak en kleuren twist men niet… maar hier zijn we dan toch. Welke van de twee is nu het best geslaagd? De versie van Thomas Dunford onder Alpha Classics is veel vrijer en leunt meer aan bij de vocale versie Flow, my tears. Op sommige momenten hoor je echo’s van Andreas Scholls iconische uitvoering in de frasering van Musicall Humors weerklinken. Jadran Duncumb, Accademia Strumentale Italiana en Alberto Rasi blijven dan weer dichter bij het oorspronkelijke karakter van de dans. Met een strak metrum en statisch karakter blijven de typische kenmerken van de pavane duidelijk hoorbaar. Als een grote Scholl-fan leun ik meer naar de uitvoering van Musicall Humors maar het subtiel palet aan klankkleuren dat Accademia Strumentale Italiana presenteert, kan ik ook zeker smaken.
WIE: Musicall Humors
WAT: Dowland: Lachrimæ
LABEL: Alpha Classics ⎸ CAT NR: ALPHA 944
WIE: Jadran Duncumb, Accademia Strumentale Italiana, Alberto Rasi
WAT: Dowland: Lachrimæ
LABEL: Challenge Classics ⎸ CAT NR: CC 72938
