Hoe kan het ook anders dan dat Tore Tom Denys het heeft over Adriaan Willaert, de componist die rond 1490 vlakbij Tores stad Roeselare, meer bepaald in de huidige deelgemeente Rumbeke, geboren werd. Zelfs de skatende jeugd in Roeselare heeft al wel eens gehoord van die mijnheer Willaert… “Wie is dat?”

Tore Tom Denys zingt als tenor bij onder meer het Collegium Vocale Gent, zong bij de nooit geëvenaarde Capilla Flamenca van wijlen Dirk Snellings die te vroeg van ons heenging en zingt nu bij zijn eigen ensemble Dionysos Now! voornamelijk polyfonie en renaissance. Naast het zingen van polyfonie, met een extra liefde voor Willaert (uit chauvinisme of nostalgie naar de grote naam uit zijn geboortestreek?), heeft hij een drang om oud en nieuw te verenigen of op zijn minst op een of andere wijze samen te brengen, mensen die ‘er niks van kennen’ kennis te laten maken met bijvoorbeeld de muziek van Willaert. En dat? Dat leidde de musicus naar het skaterpark in Roeselare. Om er zelf te luisteren naar, maar vooral om er te laten luisteren naar en te praten over Willaert en in het verlengde ervan de polyfonie met, jawel, de skatende tieners tussen pakweg 12 en 18 jaar.

“Da’s dus ene van ons?”

Van zo’n idee moet je bevallen! Jongens die met de ‘oortjes’ in luisterend naar veel te hard spelende rap of wat ook en heen en weer zwierend, springend, vallend, jonglerend op hun skatebord hun activiteit komen verstoren om eens gaan te vragen of ze Willaert kennen. Jawel hoor, nu? “Ja nu dus willen luisteren naar die zijn muziek. Zet mijn koptelefoon maar even op”. Willaert? Nee, die ken ik niet… Jawel jong, daar is toch een straat van antwoordt een kameraad terwijl een andere de inval krijgt dat het conservatorium (van Roeselare) die naam draagt. Maar dat die vent een muzikant is? Nee, dat weten ze niet en nog minder kennen zij zijn muziek.

Tore weet van aanpakken en hij vertelt de jongens wie die mijnheer Willaert was en dat die in zijn tijd een soort Michael Jackson of zo was, althans toch heel beroemd in Europa. Grooote ogen trekken de tieners. Daar hebben ze nooit wat van geweten. En ja hoor, ze willen best eens luisteren. Luisteren, dat doen ze… Ze worden er stil van. Het raakt hen, het doet die skaters iets. Het is een ontdekking en meer, het is een openbaring. Het heeft wat van de hemel, da’s geen muziek van de wereld, da’s van de Engelen… De jongens zijn zowaar hun kluts kwijt. Dat zoiets schoons bestond, dat wisten ze niet en dan nog wel van iemand van Roeselare, van ‘onze stad’?!

Het nieuwe ensemble start

Voor enkele jaren is Tore Tom Denys in Oostende, de stad aan zee. Er is jaarlijks een festival, niet zozeer van klassieke muziek, wel een theaterfestival, Theater aan Zee, waar soms wel wat klassieke muziek aan te pas komt. Daar krijgt Tore de gekke inval om er iets te gaan doen met Willaert en wat hedendaags. Hij wordt gek verklaard, het zal en kan niet lukken. Daar komt geen kat, laat staan een toerist op af zo midden in de zomer als het strand vol zit met zonnekloppers en mensen die Berlijnse bollen en ijsjes eten, putten gravende kinderen, pootje baders, zwemmers, wandelaars en wat nog meer. Het strand en de dijk zijn het terrein van de grote toeloop en die krijg je niet in beweging om naar wat polyfonie te gaan luisteren. Echt niet? Tore gaat er voor en de zaal is te klein. Alles uitverkocht nog voor de verkoop van de kaarten kan starten, bij wijze van spreken. Het is een fenomenaal succes, onverhoopt. Zo ziet Dionysos Now! het levenslicht.

Terug naar Oostende voor een nieuw festival

Al jaren woont en werkt Tore Tom Denys in Wenen. Hij volgde er eind jaren 1990 zangles en bleef in de stad plakken waar Mozart en Beethoven ook wilden zijn. Willaert echter niet, die vond het goede leven in Venetië en bleef er voor altijd. Hij reisde niet meer af naar Rumbeke, Roeselare en nog minder naar Oostende. Dat doet Tore Tom wel en hij neemt zijn ensemble mee. Er zal opnieuw geluisterd kunnen worden naar Adriaan Willaert, maar ook naar hoe de DJ’s van onze tijd te keer gaan. Het wordt wennen voor alle oren: de oren van de Willaertfans en de oren van de DJ’s hun geruiter met plaatjes. Het Midsummer Night Polyphony Festival Flow strijkt voor een allereerste keer neer in de Koningin der Badsteden. Het is een eendagsfestival, maar zeker geen eendagsvlieg, zoveel is nu al zeker. Meer kom je te weten via de link (zier hiervoor) naar het festival en weet dat je via de Nieuwsbrief van Klassiek Centraal gratis kaarten voor het festival en zelfs cd’s van Dionysos Now! kunt winnen. Volg de Nieuwsbrief en beantwoordt de prijsvragen. Met wat geluk ben je een van de winnaars en kan je gaan genieten bij goed of slecht weer van polyfonie, gregoriaans, gesprekken, maar ook de beats van Tsar B…