Fem Devos (°1995) is pianiste. Ze speelt zowel solo als in kamermuziekverband, meer bepaald als lid van het Chekhov Trio. Als pianobegeleider is ze verbonden aan de academies van Aalst en Brussel.
Wie heeft jou de passie voor de klassieke muziek doorgegeven?
Ik ben afkomstig uit een muzikaal gezin. Mijn mama is professioneel klarinettiste en mijn vader een gepassioneerd amateur. Er was – en is dus nog steeds – altijd muziek in huis, zowel door ons gespeeld als op cd: klassieke muziek, wereldmuziek, filmmuziek, maar ook andere genres. Het kwam dus niet helemaal als een verrassing dat ik ook in een muzikale richting zou evolueren.
Heb je al eens overwogen om jouw muzikale carrière in het buitenland te maken?
Omdat ik in Nederland gestudeerd heb, treed ik daar ook regelmatig op. Mijn carrière beperkt zich dus sowieso niet tot België. Als er mogelijkheden liggen in het buitenland, dan ga ik daar graag op in. Maar ik vind het eigenlijk wel belangrijk om een thuisbasis te hebben en me in België te ontwikkelen en een leven op te bouwen. Ik pas voor een carrière die bestaat uit voortdurend reizen van hot naar her.
Fem Devos en haar Chekhov Trio.
Welk belang hecht je als muzikant(e) aan de sociale media?
Ik vind het wel belangrijk om te delen waar ik mee bezig ben. Om mensen te kunnen uitnodigen voor concerten of evenementen. Maar ik kom er niet toe om dit dagelijks te doen. Ik denk ook niet dat ik dat wil. Het is net goed om van tijd tot tijd even los te kunnen koppelen van alles wat er online gebeurt.
Wat verkies je: het podium alleen en vol zelfvertrouwen betreden, of samen met één of meerdere medespelers op een goede afloop vertrouwen?
Eigenlijk is de combinatie van beide perfect. Ik vind het heel leuk om met andere mensen te spelen omdat je van hen kan leren, nieuwe inzichten kan krijgen en het gewoon fijn is om een muzikaal moment met iemand te delen. In die zin is het ook een sociaal gegeven. Maar tegelijkertijd vind ik solo ook heel fijn omdat je dan meer je eigen ding kan doen, in alle vrijheid. Je kan je dan helemaal terugtrekken in je eigen bubbel.
Vul alsjeblieft aan: van de toehoorders die naar mijn concert komen, verwacht ik dat ze …?
… geboeid en geëmotioneerd raken, de concentratie kunnen vasthouden dankzij de performance en mee beleven wat ik beleef.
Waarover zou je nog meer willen weten?
Ik zou meer willen weten over de wereld, haar culturen en hun geschiedenis. Als puber had ik weliswaar een hekel aan geschiedenis: het kon mij echt niet interesseren. Maar nu heb ik daar een beetje spijt van (lacht) en probeer ik een inhaalbeweging te maken door van veel dingen op de hoogte te zijn.
Heb je eigenlijk een muzikaal guilty pleasure dat u graag deelt?
Als ik geen zin heb om te studeren, dan kruip ik graag achter de piano om wat lichte muziek te spelen. Dat kunnen popsongs zijn of liedjes uit Disneyfilms. Omdat die lichtere muziek eenvoudiger te spelen is, gemakkelijk in de oren klinkt en vaak “feel good” is, hoef ik er niet over na te denken.
Welke muziek ben je op dit eigenste moment aan het instuderen; en waarom?
Ik ben nu aan het werken aan het repertoire voor piano solo van Raoul De Smet (°1936), een Antwerpse componist. Ik heb al een paar stukken van hem gespeeld, waaronder de wereldpremière van een Concerto met orkest. Hij heeft mij gevraagd om een groot deel van zijn pianorepertoire op te nemen, vooral dan het repertoire dat nog niet eerder gespeeld of opgenomen is geweest. Ik heb al één opnamesessie achter de rug en in het voorjaar gaan we daarmee verder. Het is een opdracht bedoeld om zijn eigen muziek te promoten. Ik vind het interessant om muziek te studeren die nog niemand anders heeft ingestudeerd. En het biedt hopelijk kansen om deze stukken live uit te voeren. Daarnaast zijn er in februari veel toonmomenten op de academie, dus staat er ook behoorlijk wat pianobegeleiding op het programma.
Aan welk project zou je meteen beginnen als je over onbeperkte tijd, middelen en mogelijkheden zou beschikken?
Dat is een moeilijke, want er is zoveel om te doen. Gezien de onbeperkte mogelijkheden, dacht ik meteen aan iets voor grote handen: alle concerti van Rachmaninov bijvoorbeeld. Daar is veel tijd en power voor nodig. En grote handen dus.
Hoe kom je tot rust?
Door te proberen het aantal schermen, en dus ook het aantal prikkels, te verminderen. Verder helpt het om rustgevende zaken te doen zoals lezen, wandelen in de natuur, een bordspelletje spelen of iets creatiefs te doen zoals macramé of schilderen. En met de kat knuffelen kan ook deugd doen natuurlijk!
Wat houd je wakker ’s nachts?
De eindeloze to-dolijstjes van zelfstandige muzikanten (lacht).
Wat is de belangrijkste les die het leven jou tot hiertoe heeft geleerd?
Als je iets professioneel wil bereiken, en daartoe alle middelen uit de kast haalt, dan lukt het mits een beetje geduld meestal wel. Niks is dus onmogelijk, als je er maar je best voor doet en er voldoende de tijd voor neemt.
Waar kunnen we jou binnenkort nog aan het werk zien en horen; en in welke constellatie zal dat dan zijn?
Op 22 februari speel ik met het Chekhov Trio in de Cultuurkapel Odulphus in Dendermonde. Daarna verleg ik opnieuw de focus naar de opnames van muziek van Raoul De Smet. In mei ben ik dan, ook al met het Chekhov Trio, weer te horen in De Nationale Opera in Amsterdam tijdens Frieda Belinfante: een muziektheater meets opera voorstelling over het leven en de carrière van de muzikante, dirigente en verzetsheldin Frieda Belinfante. Een ander project in dezelfde periode is De wonderhoorn in de kleine zaal van het Concertgebouw Amsterdam: een familieconcert op muziek van Gustav Mahler.
Ben je een jong muzikant en wil je ook in ‘de opmaat’ aan bod komen? Dat kan! Deze rubriek werkt op basis van een vragenlijst met vierenveertig vragen. De muzikant kiest zelf welke vragen hij of zij graag wil beantwoorden. We houden dan een kort interview en voor je het weet duik je ook op deze pagina’s op. Geïnteresseerd? Stuur dan een mailtje naar tim[@]klassiek-centraal.be
