Dat de Alamire Foundation staat voor oude muziek weet zowat iedereen ondertussen en dat ze huizen op die prachtige site van de Leuvense Parkabdij ook. Maar dat die interesse voor dat polyfone erfgoed gesteund is op grondig wetenschappelijk onderzoek is dat veel minder. Het is een wezenlijk onderdeel van hun werking. En in 2024 zijn nog meer nieuwe projecten en samenwerkingen op komst om dat erfgoed ook internationaal te verspreiden. Nu België vanaf januari zes maanden lang voorzitter is van de EU biedt dat extra kansen. En een man als Bart Demuyt, directeur van de stichting, laat die niet liggen. Hij wil in die periode klinkend aanwezig zijn met dat Franco-Vlaamse muzikaal erfgoed. Meteen al op 6 januari kan de Foundation in de Mechelse Sint Rombouts kathedraal mede de officiële aftrap geven met een heel speciale driedimensionale kunstwerk. Een installatie waar je zevenstemmige muziek kan ruimtelijk én in klank kan beleven en beeld, uiteraard van polyfonist Petrus Alamire en uitgevoerd door het Huelgas Ensemble.
Als dat Belgische EU voorzitterschap afloopt wil Alamire mee naar Hongarije dat dan de EU leiding overneemt. Waarom? Omdat het polyfone erfgoed van Centraal Europa nog veel te onontgonnen bleef. Met al hun kennis en ervaring kan Alamire daar ook hun hoogtechnologisch Digital Lab op loslaten. Inventarisatie en digitalisering van Oost-Europees muzikaal erfgoed is het doel. Er komen alvast partnerschappen met Budapest, Bratislava, Praag, Krakau… Net zoals dat al gebeurd is met de ontsluiting van al die manuscripten die verborgen lagen in het Vaticaan.
Inventarisatie is oké, maar niet genoeg. Het is pas met digitalisering dat je de publiekstoegankelijkheid van die documenten wereldwijd kan maken. Wat je nu al kan raadplegen op de site www.alamire.be en meer nog op www.alamire.tv is eigenlijk overweldigend. Op dit videoplatform vind je nu al meer dan 20 filmproducties en docu-concerten over die Lage Landen muziek. Vooral tijdens de COVID-periode kreeg de idee om dat alles virtueel aan te bieden en om beter met de buitenwereld te kunnen communiceren een geweldige boost. Voor de ontsluiting van oude bronnen is nog maar pas de Integrated Database for Early Music vernieuwd, de Alamire Foundation Editions gaat voor zijn distributie van zijn CD’s in zee met label Passacaille, om hun audiovisuele content nog efficiënter te kunnen uitdragen werden ze lid van het International Music Centre IMZ, een organisatie voor de culturele filmindustrie en er is zelfs een akkoord met Brussels Airlines om de Franco-Vlaamse polyfonie aan te bieden op hun ‘Inflight Entertainment Program” tijdens lange afstandsvluchten…
Met onverdroten ijver én succes, zo kan je het parcours van de Alamire Foundation wel omschreven. Uit het brein van directeur Bart Demuyt lijken er onuitputtelijke bronnen van inspiratie en initiatieven te ontspringen.
En wat financiering van dat alles betreft? Hoe krijg je geld bij mekaar voor 45 medewerkers, musicologen, uitvoerders, dat supermoderne high-tech sound lab, die digitale en fysieke bibliotheken, hun muziekpraktijk……”Wie goede ideeën heeft, vindt geld” antwoordt Bart Demuyt kort. Maar er zit natuurlijk meer achter. Ze zitten op de wip van cultuur én wetenschap. Subsidies voor muziek bijeengaren is niet makkelijk, en zeker niet voor de sector van de ‘oude muziek’. Maar voor wetenschappelijk onderzoek ligt dat anders. En bij Alamire wórdt aan fundamenteel wetenschappelijk onderzoek gedaan. Dat is voor hen absoluut een pluspunt in de zoektocht naar financiering. Met die insteek kan je zowel binnenlands, Europees als internationaal centen voor innovatieve projecten binnenhalen. En als daar een resultaatverbintenis aan gekoppeld moet zijn kan Alamire zonder meer glansrijk uitpakken met resultaten. Denk alleen nog maar aan de duizenden beelden die je nu van overal ter wereld kan bekijken én in detail: al die prachtig verluchte miniaturen uit muziekhandschriften en de margeversieringen uit koorboeken en niet alleen van het atelier van die wondere Petrus Alamire. De stichting doet zijn naam eer aan.
