De dag aan dag meer internationale faam verwervende Musica Mundi School in Waterloo, waar jonge begaafde musici ‘in wording’ tussen 10/11 en 18/19 jaar een intense (muzikale) opleiding volgen, sloot op 26 juni 2024 het academiejaar succesvol af met een slotconcert en de uitreiking van de diploma’s aan de afgestudeerden.

De afgestudeerden zijn allemaal aanvaard, na de nodige selectieproeven, in voorname internationaal vermaarde hogescholen waar muziek de kern van alles is. Leonid Kerbel en vooral zijn echtgenote Hagit Hassid Kerbel leidden de (lange) avond in vlotte orde van de eerste noot tot de laatste hap en slok op de slotreceptie. De vlot goedgevulde kerk en nu concertzaal van het voormalige klooster waar de school gevestigd is in Waterloo, liep zonder moeilijkheden vol. In de zes jaar dat deze unieke school bestaat, bouwde ze een trouw publiek op dat op elke gelegenheid present is en terecht. Jong talent dat het beste van zichzelf geeft, dankzij de steun van de docenten en de staf van de school, maar ook van het publiek en heel wat mecenaat, heeft nood aan gewaardeerd te worden en bij tijd en wijlen een applaus te ontvangen voor de vorderende prestaties. De vooruitgang bij de leerlingen is opmerkelijk als je ze in de loop van zo’n schooljaar kan volgen.

Acht studenten verlaten met hun diploma nu de school, maar blijven in de familie. Want ja, je kan het een familie noemen en de familiesfeer moet er wel zijn. Alle studenten zijn immers zo goed als een heel jaar lang in de school, zonder huiswaarts te (kunnen) keren. Niet eens een handvol woont in de omgeving. Turkije levert de meeste leerlingen, andere komen uit China, Chili, Zwitserland, Rusland, Frankrijk en nog andere landen. Een internationaal allegaartje, allemaal andere culturen, talen, religies die moeten samenleven en dat in de jaren die we in het mooi de pubertijd noemen en in de volksmond de apenjaren. De jaren dat het kind verdwijnt, dat de kriebels de kop opsteken, de jaren dat vader en moeder ongelijk hebben, maar de ouders van je vrienden wel de juiste dingen zeggen.

Het zijn dus die jongeren die tot zes jaar lang samen moeten leven, samen moeten les volgen, samen de avonden en de weekenden doorbrengen, samen ontbijten, middag- en avondeten. Samen musiceren? Dikwijls, maar zeker niet altijd. Het grote deel van de dag wordt in beslag genomen door de studie van het eigen instrument. Het resultaat van die studie, van dat ontegensprekelijk harde werken, al dan niet met tranen omdat de ‘goesting’ er (tijdelijk) niet (meer) is, omdat de heimwee naar familie en vrienden thuis knaagt, omdat een of andere geheime liefde niet beantwoord kan worden, omdat je nu eenmaal pubert en stijfhoofdig bent of met alles moet lachen enzoverder. Houd zo’n bende in de pas lopen en ja, dat lukt.

Een zeer geslaagd slotconcert, waar enkele talenten zodanig goed presteerden dat je je de vraag stelt wat ze waar nog bij kunnen leren. Zonder pauze werd dit 2,5 uur durend concert meteen gevolgd door de diplomaceremonie. De receptie deed de lange duur snel vergeten, maar wat niet vergeten kan worden, is dat er jonge mensen schitterend presteerden en een nieuw hoofdstuk aan hun toekomst als professioneel muzikant gaan schrijven.

Dat zo’n school in dit land mag bestaan, is iets om trots op te zijn. We hopen dat dit talenteninstituut nog een grote toekomst mag hebben en dat ze een de baken die ze nu al is voor de Schone Kunsten in het algemeen en voor de klassieke muziek in het bijzonder, kan en mag blijven en nog sterker mag worden.

Graag vragen we nog uw aandacht voor het Musica Mundi Festival in Genval en Waterloo, waar een aantal van deze jonge leerlingen samen met en naast wereldsterren concerten zullen verzorgen tussen 15 en 28 juli eerstkomend. Meer info vind je hier.