Het mag een bijzondere productie worden genoemd: de orkestversie én het pianoarrangement van Richard Strauss’ Vier letzte Lieder, samengebracht op deze cd, met in de hoofdrol de Litouwse sopraan Asmik Grigorian (Vilnius, 1981), de alom gevierde operaster die haar indrukwekkende zangkunst ook in het liedrepertoire uitstekend weet te exploreren. Ze neemt haar opera-ervaring mee, tevens als bevestiging dat de grote operazangeressen in dit werk het best gepositioneerd zijn. Haar tekstverbeelding is even exemplarisch als de natuurlijke uitstraling en het soepel-vloeiende cachet van haar expressie. Jammer is wel dat haar matige dictie ten koste gaat van de verstaanbaarheid. Met de pianoversie van Max Wolff (eerste drie liederen) en John Gibson (slotlied) heb ik niet veel op, al gaat een vergelijking met de orkestversie hoe dan ook mank. Grigorians schitterende stem en haar sublieme legato maken echter veel goed. Aan Harthäuser ligt het niet: de pianobewerking legt het nu eenmaal af tegen alleen al het kleurrijke raffinement van de ravissante orkestpartituur. Het Franse omroeporkest onder Mikko Franck tekende voor een somptueus en gedetailleerd klankbeeld als fraaie afspiegeling van de orkestrale weelde die Strauss in gedachten moet hebben gehad. De speelduur van 44 minuten is wel érg karig uitgevallen.

In het cd-boekje staat als catalogusnummer Alpha 1042 vermeld, maar dit moet Alpha 1046 zijn. Klein detail, maar toch.