Er blaast nieuwe wind door het Ghent Symphonic Orchestra (GSO) en dat is duidelijk merkbaar. Onder leiding van de nieuwe dirigent en muzikale duizendpoot Siewald Degraeve werd op 7 december in de Sint-Dionysiuskerk een hartverwarmend concert opgevoerd.
Degraeve, die zelf als muzikant actief was in het JeMoo, het vroegere jeugdorkest dat later uitgroeide tot het GSO, mocht onlangs zijn viool inwisselen voor de baton en dat met succes! Tijdens een openbaar toonmoment op 5 oktober in de Sint-Niklaaskerk van Zwijnaarde kon ik de nieuwe wind al even gaan opsnuiven. Bij deze gelegenheid werd de Serenade voor strijkers van Edward Elgar en een prachtig werk van de dirigent zelf uitgevoerd: “Cyparissus”. Dat klopt, naast dirigent en violist is Siewald Degraeve een uitstekend componist. Het werk Cyparissus is een passacaille voor cello solo en orkest. Solist Wouter D’Haese bracht samen met het orkest een uiterst verfijnde en gevoelige vertolking van dit emotioneel geladen werk. Na dit toonmoment groeiden de verwachtingen voor het vervolg van het concert en weldegelijk, niemand werd teleurgesteld.
Het programma van deze concertavond bestond uit werken die fel contrasteren met de toch wel sombere en donkere dagen van de afgelopen maand. Verfrissende werken zoals het Andante festivo en de suite Mignonne van de laatromanticus Jean Sibelius weerklonken in de Sint-Dionysiuskerk. Tevens kon het publiek genieten van de fantastische fagotvirtuoos Dakis Mavroudes Troullos. Hij vertolkte samen met het strijkorkest Antonio Torriani’s Divertimento op thema’s uit Lucia di Lammermoor, een selectie van de mooiste muziek uit Donizetti’s opera. Het divertimento is origineel geschreven voor fagot en piano, maar Degraeve bewerkte het pianogedeelte tot een geslaagde versie voor orkest. De chemie tussen solist, orkest en dirigent kon gevoeld worden tot op de laatste rij. Naast een uitstekende technische beheersing van het instrument legt Troullos een uiterst muzikale maturiteit in zijn spel. Het publiek werd helemaal ingepakt.
Muziek spreekt en gaat in dialoog, naast deze lichtere muziek werd er ook ruimte gemaakt om te reflecteren over het diepe en ontastbare van de menselijke natuur. Met een zeer aangrijpende contrabassolo bracht Orion Lavín Martínez een ontroerend eerbetoon ter nagedachtenis van een onlangs te vroeg overleden goede vriend.
Het hoogtepunt van de avond was ongetwijfeld Schubert’s vijfde symfonie. De 19-jarige Schubert schreef deze symfonie met als model de late Mozart-symfonieën. De invloed van de grootmeester is duidelijk voelbaar in de bezetting en vorm. Desalniettemin drukt Schubert zijn stempel op het genre met onder meer zijn karakteristieke modulaties. Het GSO bracht een fantastische uitvoering van deze briljante en atypische lichte Schubert-symfonie.
Het concert van deze avond werd gepromoot onder het motto less is more waarin men het grote gebaar wilt zoeken in eenvoud. Inderdaad, de schoonheid hoeft niet altijd gezocht te worden in het overvloedige of het uitbundige en dit fantastisch concert met haar bescheiden programma was daar het levende bewijs van.
Voor het volgende concert slaat het GSO de handen samen het Gents Universitair Koor. Wil je genieten van o.a. Mozart’s Requiem en Degraeve’s Cyparissus, hou dan je agenda alvast vrij op 7, 8 of 9 mei. Locaties: Christus Koningkerk en de MIRYzaal te Gent.
Korte bio auteur recensie: Timon de Nood vond zijn passie voor muziek en componeren pas tijdens zijn universitaire studies aan de bio-ingenieursfaculteit. Aan de hand van privélessen schoolde hij zich om tot componist. Parallel met het componeren broadcast hij een YouTube kanaal dat gericht is op muziekeducatie dat klassiek tot hedendaags repertoire omvat.
