George De Decker, de Belgische componist en kunstenaar, creëerde in 2009 een meesterwerk genaamd SCHWEIGEMINUTE. Dit stuk, geschreven voor tape, klarinet, viool, piano en cello, is een diepgaande reflectie op stilte en herinnering.

De inspiratie voor SCHWEIGEMINUTE kwam uit verschillende bronnen. Het schilderij “Der Mönch am Meer” (1808) van Caspar David Friedrich zette het creatieproces in gang. De Decker stelde zich voor wat de eenzame monnik zou zien als hij zich zou omdraaien: een verlaten strand als tegenhanger van de zee, een lege vlakte waar herinneringen aan dierbaren zijn ondergesneeuwd.

De kracht van taal en titel

De titel “Schweigeminute” is zorgvuldig gekozen. De Decker vond in dit Duitse woord een betere vertaling voor het sentiment van een minuut stilte. ‘Schweigen’ (zwijgen) is actiever en meer naar binnen gericht dan ‘stilte’, wat een passieve, uitwendige afwezigheid van geluid aanduidt.

Regen als metafoor

De Decker componeerde SCHWEIGEMINUTE vanuit het concept ‘regen’. Hij stelde zich voor hoe zachte regen de stilte rond een grafsteen onderstreept, een subtiele metafoor voor rouw en herinnering.

Visuele en auditieve synergie

Als multidisciplinair kunstenaar ontwierp De Decker zelf de albumhoes, waarmee hij de visuele en auditieve aspecten van zijn werk samenbrengt. Dit past in zijn bredere oeuvre, waarin geluid en beeld elkaar altijd beïnvloeden.

Het Emanon Ensemble

SCHWEIGEMINUTE werd uitgevoerd door het gerenommeerde Emanon Ensemble, bestaande uit Raf De Keninck (klarinetten), Hans Van Kerckhoven (viool), Thomas Frühauf (cello) en Erwin Deleux (piano). De live-opname vond plaats op 13 oktober 2008. George De Decker blijft een unieke stem in de hedendaagse klassieke muziek, met zijn vermogen om emotie en contemplatie te verweven in krachtige composities.