Monteverdi’s L’Orfeo is en blijft één van de belangrijkse barokopera’s allertijden. Het was alleszins de eerste belangrijke barokopera met een enorme invloed op de muziekgeschiedenis. Een historisch verantwoorde uitvoering brengen is dan ook essentieel, maar zeker geen sinecure. Toch slaagde Paul Agnew er met vlag en wimpel in om een authentieke, prachtig geënsceneerde versie te realiseren.
Hoe de toeschouwers zich op 24 januari 1607 voelden toen ze de première van L’Orfeo bijwoonden in het paleis van Mantua zullen we nooit weten. Een compleet nieuw concept was het zeker, en dan nog eens tot in de perfectie uitgewerkt ook. Om het gevoel van het selecte publiek van de première van Monteverdi’s eerste barokopera te evenaren, kiest dirigent en metteur-en-scène Paul Agnew voor een zo historisch correct mogelijke muzikale bezetting.
Slechts één zanger per stem dus, net als bij Monteverdi’s madrigalen, die aan L’Orfeo voorafgingen, gebruikelijk was. In combinatie met een kleine orkestbezetting en een eenheid van ruimte (slechts één decor) maakt dit de uitvoering des te intiemer. Prachtige keuze ook om de muzikanten deel te laten uitmaken van het verhaal: in een passage met luitbegeleiding bijvoorbeeld zit de luitspeler als een bard mee op het podium en tijdens feestelijkheden lopen de violisten en fluitisten gewoon mee met de vrolijke stoet.
Wie zo overdonderd is van de geweldige enscenering als ikzelf, zal tijdens het verder bekijken van de DVD-opname ongetwijfeld moeite hebben om nog enige kritiekpunten te vinden. Natuurlijk valt de ene zanger of zangeres al wat meer in de smaak dan de andere, maar toch valt er over het algemeen zeer weinig aan te merken op de prestaties van de muzikanten en cast: geen overdreven of ongeoorloofde vibrato (zoals bij operazangers en -zangeressen toch regelmatig voorkomt) en sterke vertolking van personages stralen een zekere rust uit, zeker in combinatie met het kleine en mooi uitgewerkte decor. Cyril Auvity (Orfeo) past perfect in zijn rol, wat eveneens geldt voor zijn medeprotagonist Hannah Morrison, die de rol van Euridice vertolkt.
Bijzonder sterk is ook Messagiera Lea Desandre. Als boodschapster heeft zij de taak om in het verhaal steeds het slechte nieuws te brengen aan Orfeo, wat haar rol des te ingewikkelder en moeilijker maakt. Daarnaast vertolkt ze eveneens de rol van Speranza, de hoop, en moet dus zowel slecht als goed nieuws kunnen uiten tijdens het zingen, waarin ze ongetwijfeld slaagt. Met zijn sterke maar scherpe basstem zorgt Antonio Abete dan weer voor een prachtige vertolking als Pluto, god van de onderwereld.
Kortom, de DVD-opname van L’Orfeo door Les Arts Florissants is een sterling voor het oor én het oog. De prachtig uitgewerkte enscenering in combinatie met de ijzersterke cast en muzikanten maakt deze opname tot één van de betere uitvoeringen van Monteverdi’s oorspronkelijke versie van L’Orfeo.
- WAT: L’Orfeo, Claudio Monteverdi
- WIE: Les Arts Florissants o.l.v. Paul Agnew
- ZANGERS: Cyril Auvity (Orfeo), Hannah Morrison (La Musica), Paul Agnew (Apollo/Eco), Miriam Allan (Prosperina/Ninfa), Lea Desandre (Messagiera/Speranza), Carlo Vistoli (Spirito infernale/Pastore), Sean Clayton (Pastore), Zachary Wilder (Spirito infernale/Pastore), Antonio Abete (Plutone/Spirito infernale/Pastore), Cyril Costanzo (Caronte/Spirito infenale)
- UITGAVE: Harmonia Mundi (HMD 9809062.63)
