Kunstenplek De Graaf is gevestigd in een negentiende eeuws neo-classisistische herenwoning bij het Gentse Zuid. Sinds enkele jaren zijn de Stapelconcerten er te gast op vrijdagmiddag. In een groot salon is er plaats voor een zestigtal luisteraars. Je voelt er de adem van de bourgeoisie van welleer. Je kan er de burgerlijke grandeur ruiken, Marcel Proust kan elk ogenblik binnenkomen.
Schumann en Brahms, meeslepende sonates
Violiste Femke Sonnen en pianiste Elisaveta Vasileva vormen samen al enkele jaren het Duo Estrella. Vorig jaar rond dezelfde tijd speelden ze in dit salon Mozart en Debussy, vandaag sonates van Schumann en Brahms. Tussen de eerste sonate van Schumann en de tweede van Brahms brengen ze een Andante, een vroeg werk van Béla Bartók uit 1902. Het is nooit de rol van de criticus om onzuiverheden of fouten in de verf te zetten, maar zich desgevallend te laten overtuigen door de uitvoering. In vele passages deden ze dat ook.
Gedragen en lyrisch zoals Schumann zo vaak is, maakten ze heerlijke brede frasen. Meeslepend zelfs, daar is violiste Femke Sonnen goed in, in het meeslepen. Het derde deel van Schumann kon wel wat meer pit en peper gehad hebben, maar het tempo Lebhaft is natuurlijke relatief. Waren er in Schumann hier en daar probleempjes, in de Brahms lieten ze zich meer gaan in de schwung van de drie delen. De Bartók als intermezzo in het midden was des te interessant omdat Bartók toen de Bartók niet was die we kennen. Vooraleer hij een van de grootste componisten van de twintigste eeuw werd, onderging hij een heel rijpingsproces, met invloeden uit het im- en expressionisme.
De koningin van Sheba
Musiceren in een groot salon dat veel kleiner is dan een concertzaal, met het publiek dat op je handen zit te staren, is sowieso geen sinecure. De akoestiek is droger, door de geringe afstand zie je als het ware de vingertoppen van de violiste. Het leuke aan Duo Estrella is dat violiste en pianiste zo’n fel contrast vormen. Ze contrasteren en vullen elkaar ook aan. Femke Sonnen heeft dikke blonde lokken waar ze soms vlechtmatig iets mee doet. Niet alleen fantasie in het haar, Femke Sonnen staat altijd garant voor poëzie op de snaren.
Achter de viool staat Elisaveta altijd als een rots in de branding. Ook al brokkelde die vandaag hier en daar een beetje af, altijd voel je de energie in haar nobele pianospel. Naast de speelse en feërieke Femke heeft Elisaveta altijd iets voornaam en adellijks gehad, in de vijfentwintig jaar dat ik haar ken. Met haar strenge blik en haar koningsblauwe kleed wordt ze in mijn gedachten een koningin. Wanneer ik mijn ogen sluit, zie ik een Germaanse bosnimf en een Oosterse koningin. Het zou de Koningin van Sheba kunnen zijn, die ons haar muzikale talent schenkt, zoals ze haar kostbare geschenken aan koning Salomo gaf.
- WIE: Femke Sonnen (viool) en Elisaveta Vasileva (piano): Duo Estrella
- WAT: Schumann, Brahms, Bartók
- WAAR & WANNEER: Kunstenplek De Graaf, Gent
- FOTO: © WE//KC
