Le corps qui est là, veut atteindre à une possession entière de soi-même.

Paul Valéry

Isabelle Beernaert is een knappe vrouw met een zuiders temperament. Haar Belgische vader raakte onder de bekoring van een Italiaans-Franse vrouw. Het koppel vestigde zich in Kortrijk. Daar stond haar wieg.

Met als antecedenten een vader jazzmuzikant, die bovendien nog een platenzaak runde, en een warmbloedige Italiaans-Franse moeder was haar artistieke toekomst omzeggens een evidentie. Ons DNA is allemaal hetzelfde, het potentieel aan talent evenwel niet. Ze studeerde klassiek ballet, modern-jazz, show-jazz, pas de deux, mime, tango en Spaanse en Bulgaarse dans aan de Koninklijke Balletschool van Antwerpen. Dat vormde de basis en de transitie, een opening naar wat ze nog niet onder de knie had. Ze ging zich bij gerenommeerde mentors verder bekwamen in urban dansstijlen zoals hiphop, breakdance en etnische dansstijlen waaronder Afrikaanse en Indische dansen. Een indrukwekkende opeenstapeling van de meest uiteenlopende dansvormen. Het zijn die extremen die voor uitzonderlijke momenten zorgen, tot welke richting het ook behoort: klassiek of experimenteel. Dans blijft de kern. Alleen de intrinsieke kwaliteit telt. Mix dit met haar enthousiasme en je krijgt pure passie. De hedendaagse dans is, in tegenstelling tot het klassieke ballet, een voortdurende vraagstelling naar hoe beweging als kunstvorm kan ingezet worden en dat op een as van stilstand tot extreme virtuositeit. Als creatieve duizendpoot is ze met haar tomeloze energie niet in één hokje te dwingen. Tegenwoordig is ze choreografe voor diverse productiehuizen en evenementen zowel in de media-, mode als theaterwereld..

In the picture

Bij het grote publiek is Isabelle Beernaert bekend geworden door de spraakmakende choreografieën die zij creëerde voor So You Think You Can Dance en haar overwinning bij The Ultimate Dance Battle. Door de enorme potentie aan jong aanstormend talent liet ze zich triggeren om eigen dansvoorstellingen op poten te zetten. Na die eerste  succesvolle moderne dansvoorstelling ‘Ne me quitte pas’ volgden ‘Et après’ en ‘Laat me’…. Voorstellingen vol passionele pijn, maar ook levensdrift. Isabelle Beernaert is een doorzetter. De wil alleen is niet genoeg. Niet iedereen kan zich choreograaf noemen. Er is talent voor nodig, een aparte gave. Van cruciaal belang voor een choreograaf is een bijzonder zintuig hebben voor de vorm-wording. Haar sterkte bestaat er in om het beste in mensen naar boven te brengen. Het minste wat men van deze éblouissante en charismatische dame kan zeggen is dat ze visie heeft, bezieling én een culturele entrepreneur is. Dankzij haar vele artistieke omzwervingen leerde het publiek een kunstenares kennen met veeleisende en ambitieuze projecten. Voorstellingen op het kruispunt van verschillende disciplines. Haar werk ademt een unieke moderniteit.

Authenticiteit

Een grote liefde voor muziek is één. Isabelle Beernaert ziet muziek ook in relatie tot andere kunstvormen, maar in de eerste plaats als een fysiek parcours door de ruimte met respect voor het individu en respect voor de toeschouwer. Muziek en dans gedijen in haar choreografieën op een gevoelige en organische manier.  In haar dansvoorstellingen gaat ze aan de slag met een collectief van jonge dansers die allemaal een mooie partij krijgen en die onder haar begeesterende invloed boven zichzelf uitstijgen. Choreografieën van een hoog artistiek niveau met een ongeziene fysieke kracht en expressiviteit die weten te overtuigen en ontroeren. Deels confronterend, maar ook met een onvermoede poëtische rijkdom. Het onvolmaakte en het kwetsbare zijn een constante. Dansvoorstellingen met body die onder je vel kruipen en bij verschillende generaties aanslaan. Voor dat breed bereik heeft Isabelle Beernaert geen vast recept. Ze kiest voor muziek met diepgang, een pure uitstalling van emoties. Rond die emoties draait alles. Je voelt, dit is gemaakt door een vrouw die met alle vezels in het leven staat. Het is kortweg de alertheid van het observeren, van het ego in de wereld. Daarbij verstaat ze de kunst om het evenwicht tussen het mannelijke testosteron en het vrouwelijke oestrogeen te bewaren. Ze omarmt de muziek, waarin net zoals in haar dansvocabularium weinig of geen grenzen aanwezig zijn. Met een aversie voor kitsch weet ze de perfecte songs, chansons en instrumentale muziek te kiezen. De flarden worden verbonden tot een coherent verhaal. Dat in combinatie met haar verbeeldingskracht zorgt voor een hele resem hoogtepunten. Verdichting en intensiteit zijn een constante. Isabelle Beernaert weet  het gevoel te creëren van een tranche de vie door diverse muziek- en dansstijlen in perspectief te plaatsen en een theatrale dimensie te geven.

De rol van een choreograaf

Choreografen inspireren, prikkelen en motiveren om dans in relatie tot verschillende onderwerpen en thema’s te bekijken, erover na te denken en in de praktijk te brengen. Dansen stimuleert om telkens verschillende intelligenties aan te spreken: verbale, fysieke, muzikale, ruimtelijke en interpersoonlijke. Ze maakt mensen happy met dans en muziek. Ik denk dat het te maken heeft met de leesbaarheid en de publieksvriendelijkheid van de voorstellingen. Ze zijn nooit plat commercieel en dragen en grote herkenbaarheid in zich. Haar choreografieën zijn flitsend en fysiek, associatief en fragmentarisch opgebouwd, De onweerstaanbare uitdrukkingskracht van muziek is haar alter ego. Een kunstenaar raakt ons als hij erin slaagt een beeld te nestelen tussen beelden, een gevoel tussen de indrukken.

Duizenden mensen in Nederland en Vlaanderen reeds genoten van haar dansvoorstellingen.

Binnenkort zijn weer een paar voorstellingen van haar te zien te zien op diverse locaties, als eerste ‘Naakt Nuda Veritas’ op 17 oktober in Genk, 24 oktober in Antwerpen, 29 oktober in Gent en op 31 oktober in Oostende. Raadpleeg de agenda voor de andere data. Haar nieuwste voorstelling ‘Oxytocin’ gaat in première op 24 november in de Elisabethzaal in Antwerpen.