Dat de virtuoze vioolsonates uit 1681, in tegenstelling tot de Mysteriesonates, nog steeds weinig aandacht krijgen in het hedendaagse concertrepertoire is verbazingwekkend gezien de ongebreidelde muzikale inventiviteit van deze muziek. Gunar Letzbor en Ars Antiqua Austria benadrukken dit aspect met een gevarieerde continuobezetting, die de verschillende invloeden moet onderstrepen.
Recensies
M. Hengelbrock in FonoForum 3/95: “Gunar Letzbor’s Intonatie is zeker, zijn buiging ontspannen, een ander voordeel van deze dubbel-cd is de CD is de zeer variabele continuo-instrumentatie van Ars Antigua Austria, die kan worden gevarieerd door de toevoeging van gamble, viool, luit, klavecimbel en orgel, Klavecimbel en orgel, de respectieve invloed van een sonate Sonatedeel levendiger in beeld levendiger.”
