Het is opvallend dat George Lloyd het gebruik van grote orkesten vermeed toen hij besloot concertante werken voor viool te schrijven. Hij wilde niet dat het solo-instrument zou worden overschaduwd door orkestrale kracht. Hij legde uit: “Ik hou niet echt van de relatie tussen de viool en het grote moderne orkest… Ik haat het om te horen dat die arme kleine viool helemaal wordt overspoeld”.

Loyd voltooide zijn Celloconcert in juli 1997, een jaar voor zijn dood op 85-jarige leeftijd, en er zit een weemoedige, afscheidsachtige kwaliteit aan dit herfstige stuk waarin gevoelens van verdriet en spijt herhaaldelijk naar boven komen. (Paul Conway)