In tijden waarin muziek alleen bestond als het live werd gespeeld – dus voor de uitvinding van geluidsdragers, radio of streaming – werd het alleen populair door zoveel mogelijk uitvoeringen. De onafhankelijkheid van componisten van aristocratische mecenassen, de interesse van de groeiende middenklasse in huiselijke muziek en de daarmee samenhangende bloei van muziekuitgeverijen leidde in de 19e eeuw tot talloze arrangementen van grote werken voor kleinere ensembles. Als deze afkomstig waren van gevierde virtuozen die ook in nauw contact stonden met de componisten – zoals Moscheles met Beethoven – was het succes van de tweede realisatie bijna gegarandeerd.