Hubert Hoffmann: Toen ik een paar jaar geleden het benedictijnenklooster van Kremsmünster in Opper-Oostenrijk bezocht om enkele luiten te bekijken die daar in de archieven werden bewaard, had ik nooit kunnen denken dat dit bezoek mijn leven als luitspeler radicaal zou veranderen. Ik ontdekte dat de auteur van de tabulaturen die ik ontdekte een lid van het klooster was, genaamd pater Ferdinando (Fischer). Het werd al snel duidelijk dat veel van de muziek die door deze schrijver was genoteerd, niet te vinden was in de talloze luitmanuscripten uit die tijd die over de hele wereld verspreid lagen. Deze manuscripten waren uniek. Ze bevatten ook heel bijzondere werken van indrukwekkende kwaliteit: nieuwe luitmuziek in de vorm van cyclische gedichten van een luitliefhebber – een pater – rond de eeuwwisseling van de 17e en 18e eeuw.

In een van de stilste opnamestudio’s van heel Europa – de Galaxy Studios in Mol, België – hebben we eindelijk de lang vervaagde luitgedichten van pater Ferdinando weer tot leven gebracht. Door de wonderbaarlijke delicate klank van mijn luit, Bert’s onmetelijke gevoeligheid en de meest geavanceerde opnametechnologie die ik ooit heb mogen gebruiken, begon de Pater Lutenist weer tot ons te spreken.

In de context kunnen Fischers veronderstelde originele composities alleen worden onderscheiden van andere anonieme werken door hun stilistische kenmerken. De eerste aanwijzing is te vinden in het aanzienlijke aantal voorheen volledig onbekende cycli. Hun voortreffelijke kwaliteit, hun hoge mate van originaliteit en compositorische onafhankelijkheid, samen met de aanzienlijke technische eisen die ze aan de luitist stellen, leiden ons tot de veronderstelling van een gemeenschappelijk auteurschap.