L’Appel du Cor (werken voor hoorn en piano) – Voorbij de stereotypen.
Het cliché over de Fransen is bekend – een man met een baret op zijn hoofd en een stokbrood onder zijn arm. Het stereotype beeld van de hoorn is dat van de jachthoorn – het enige beeld dat het grote publiek heeft van een instrument dat ze bijna dagelijks horen, maar waar ze zo weinig over weten.
Dus waarom noemt hoornist Hervé Joulain zijn nieuwe cd “L’Appel du Cor” (De roep van de hoorn), waarom waagt hij zich in het rijk der clichés? Ten eerste maakt de jachthoorn deel uit van de geschiedenis van de hoorn zelf, en dat mag op geen enkele manier ontkend worden. Vervolgens transformeerden componisten dit verleden, deze oorsprong, tot een nieuwe bron van muzikale inspiratie. Of ze nu rustiek, denderend of poëtisch zijn, ze hebben het zachte, de “Tayauté”, zelfs het “Débuché de la plaine” en de beroemde “Halali” tot het materiaal gemaakt van hun muzikale compositie voor de moderne hoorn.
Sommige stukken die Hervé Joulain uitvoert, zouden ten onrechte kunnen worden omschreven als “kleine” werken, specifiek voor eindejaarsrecitals aan muziekscholen. Hier laat het spel van de hoornist ons zien dat deze muziek verre van dat is en het verdient om gespeeld en gehoord te worden.
Zo neemt de hoorn ons mee op een reis met componisten van Busser tot Bozza, van Pugno tot Planel, tussen dromen en slaapliedjes, legendes en grillen, tot aan de “vrouwelijke visie” die componiste Elsa Barraine heeft voor de hoorn in haar brassband.
Hoornist Hervé Joulain en pianiste Fanny Azzuro interpreteren deze werken – waarvan sommige als première-opnames te horen zijn – op een wonderbaarlijk muzikale manier.