Het koor bestaat ei-zo-na twintig jaar. De bezieldheid en kundigheid straalt er zo van af. Voor hun eerste bezoek aan België brachten ze een gevarieerd programma, vol verrassende muziek van Britse componisten uit de 17de eeuw tot nu, via Elgar, Stanford en Vaughan Williams. Een fijne attentie was hun keuze van het vierstemmige nostalgische “Lief, begheeft mij niet” van Pierre de la Rue, die een tijdje in dienst was van de kunstminnende Margaretha van Oostenrijk. Uiteraard in het Nederlands, wat extra geapprecieerd werd.

Geen taalprobleem: in plaats van een duur programmaboek, hielpen vier sobere, nuttige aan mekaar gepinde A-4’tjes met de Engelse tekst en de Nederlandse vertaling het publiek ongeremd te genieten.

Opmerkelijke effecten kwamen van hoogst originele hedendaagse componisten. Cecilia McDowall (1951) doorspekte haar “Here hum the bees” uit 2024 met de imitatie van bijengezoem.

En de afronder, tegelijk ‘Leitmotiv’ van het hele optreden, “Hear  My Heart Sing” van de onvolprezen Bernard Hughes (1974), in première, was één lange parlando, soms ritmisch als de hartslag zelf, die langzaam omsloeg in, jawel, zingen.

Van Mechelen, dat hen bekoorde, ging het naar Sint-Jakobskerk in Antwerpen. (U leest hier een uitgebreid verslag, nummer per nummer, van Werner De Smet.) Daar voelt de bezielde dirigent zich als lid van Stilo Antico, reeds thuis.

(n.v.d.r.: twee recensenten op een concert door hetzelfde ensemble, hetzelfde programma, twee op elkaar volgende dagen, telkens in een gotische kerk. Een reden om de indrukken van beide recensenten een keer weer te geven.)