PETITE MESSE SOLENNELLE

“Lieve Heer, deze arme kleine mis is klaar. Is het gewijde of ontheiligde muziek? Ik ben voor de opera buffa geboren, dat weet u best! Een beetje techniek, een beetje ziel: het zit er allemaal in. Wees dus geprezen en verleen mij toegang tot het paradijs.”
— Gioachino Rossini

Bach signeerde zijn religieuze werken met een devoot en ernstig “Soli Deo Gloria”. Rossini, ever the ironic, kon bij zijn laatste, anderhalf uur durende missa solemnis de ietwat meesmuilende toevoeging ‘petite’ niet laten. Toch is dit een van de meest ambitieuze werken die Rossini in zijn laatste levensjaren te Parijs gecomponeerd heeft. De operacomponist, die naar eigen zeggen geboren was voor het vrolijke buffo-genre, liet het publieke pantser vallen en schreef een oprecht doorvoelde mis die zich ver houdt van de sentimentele en grootschalige opulentie van veel toenmalige liturgische werken. Door de harmonische durf, de zwierige stijl en de inventieve stemzetting heen, kenmerkt de partituur zich als vanouds door prachtige melodieën.

Rossini zou het werk later nog orkestreren, maar de intensiteit van deze Petite messe solennelle blijft het best overeind in de versie met piano- en harmoniumbegeleiding. Die brengen het Muntkoor en zijn artistiek leider Emmanuel Trenque nu ten uitvoer in de Grote Zaal van de Muntschouwburg.