Van 14 tot 23 juli vonden opnieuw de Genste Feesten plaats. Eén van de grootste volksfeesten en meerdaagse cultuurfestivals van heel Europa. Tien dagen lang cultuur in de stad, met zowel betalende als gratis optredens. Bekende namen in de cultuurzalen en op de pleinen, daarnaast straatmuzikanten die de passanten vaak verrassen. Bij de honderden evenementen is er ook heel wat klassiek. Ik bezocht een tiental concerten, recitals en straatoptredens. Een impressie van enkele vocale concerten en een orgelrecital.
Close Opera in Huset
Opera op je huid. Zo kan je het vierdaagse Project Close Opera het best omschrijven. In het salon van Huset in de Hoogstraat is er plaats voor een vijftigtal luisteraars. Op elkaar gepakt is er amper een meter tussen de eerste rij en de zangers. De avond van de nationale feestdag zijn leerlingen van zangeres Jolien De Gendt aan de beurt, samen met Jolien zelf. Sopraan Annelies Deweerdt en mezzo’s Jente Totté en Sanderyn De Muynck in een gevarieerd programma met aria’s van Mozart, Johann Strauss, Schumann, Donizetti, Purcell etc. Soms zingen ze alleen, soms met twee vooraan. Met hun luide stemmen vullen ze het hele salon en al onze hoofden. Vestimentair is er een opvallend contrast tussen de zangeressen, de ene in baljurk de andere in een jongensachtig colbert, maar dat was blijkbaar de bedoeling en hoort bij het gekscherende kantje van het project. De enige die er normaal uitziet is pianiste begeleidster Greet Steeman, rots in de branding tussen deze kolkende aria’s en melodieën. Als rustpunt speelt ze ook het langzaam deel uit de sonate, voor mij het meest pakkende moment in de hele avond. Op het einde zingen ze alle vier samen Voi che sapete uit Le Nozze di Figaro en plukt Jolien nog een zanger leerling uit de zaal, bariton Xavier De Paepe. Met zijn vijven zingen ze uit volle borst hun uitbundige finale Là ci darem la mano uit Don Giovanni.
Orgelrecital in de Sint-Michiels
In verschillende kerken wordt het orgel bespeeld tijdens de Gentse Feesten. Tijdens de muzikale verpozingen is er op 22 juli in de Sint-Michielskerk een concert met trompet en orgel voorzien door twee Bulgaarse musici, Georgi Grozev op trompet en Vessela Dyakova op het orgel. Er is een last minute wijziging, trompettist Grozev is verhinderd en er wordt bij verteld waarom. Zijn moeder, uit Bulgarije in Gent op bezoek, is met de fiets zwaar ten val gekomen en wordt vandaag geopereerd. In deze fietsfanatieke stad waar de auto wordt verketterd en iedereen bijna op de fiets wordt gedwongen, gebeuren soms dodelijke ongevallen met voorbijrazende fietsers en pedelecs. De fietsfundamentalisten in het stadsbestuur zullen wellicht pas tot rede komen wanneer ze zelfs bij een ongeval betrokken zijn. Enfin, door dit fietsfanatieke beleid geen trompet vandaag.
Vessela Dyakova moet het alleen redden aan het kleine orgel, het orgelpositief vooraan, waar ze zichtbaar zit voor het publiek. Het klinkt intiemer dan het grote orgel, maar niet minder veelkleurig, met al die verschillende registers waarvan Vessela er bij het begin van elk stuk er andere uit- en intrekt als hendels van een tramcabine. De grote Bach kan niet ontbreken, zoals ook mindere goden uit de barok en romantiek. Dyakova is de zeventig voorbij, maar met haar voornaam Vessela (Bulgaars voor vrolijk) kan ze haar publiek nog vele jaren altijd weer blij maken met haar prachtige orgelspel en haar vrolijke blik.
Poolse liederavond
Café en concertzaaltje Afkikker op de Sint-Kwintensberg ligt buiten de feestenzone maar verdient ook aandacht. “Afkikker” is een ietwat misleidende naam. Geen plek voor afkikkers, maar voor melomanen en meerwaardezoekers. Gastvrouw Rita De Vuyst nodigt regelmatig musici, zangers, sprekers uit in haar grote salon. Op de druilerige avond van de tweeëntwintigste juli stonden de Poolse bariton Artur Rožek en pianist Martijn van Sas geprogrammeerd. Poolse liederen van Szymanowski, Malecki, Nowowiesjki, Lutoslawski, na de pauze afgewisseld met het meer laatromantische idioom van Ignaz Paderewski. Polen is niet alleen een groot land, het is ook een grote muzieknatie.
De zanger heeft een donkere bril, hij is blind. Des te meer kan hij zich concentreren op de diepzinnige liederen van zijn grootse Slavische moederland Polen. Tussendoor mag de pianist solo in twee nocturnes van Chopin, die op een Poolse avond niet mag ontbreken. Intens gedragen speelt hij deze geniale muziek. Van Sas voelt zich in deze nachtelijke klanken helemaal in zijn sas. Het café van Rita heet op de website ook Middeleeuws Steen ofwel “Hooghuys” van het middeleeuwse Sint-Pietersdorp. Een trap daalt af naar de middeleeuwse gewelven, een onverwachte onderdompeling in het grootste verleden van onze stad.
Koorconcert “Rencontre”
Koren zorgen al tientallen jaren voor geliefde muzikale verpozingen in de Sint-Michielskerk tijdens de Gentse Feesten. Wanneer het koor Rencontre uit Ath opkomt denk ik: “Ze zijn niet in uniform”. Een geel hemd, een rode broek, een roze bloes. Naarmate ze allemaal op het podium staan is de vestimentaire keuze duidelijk. Alles tussen geel en rood, een geslaagd kleurenpalet. Zo geeft elk koorlid individueel zijn of haar accent tussen rood, oranje en geel.
Geen bekende componisten, geen klassieke evergreens maar een combinatie van verschillende hedendaagse werken, afgewisseld met een koorwerk van Fauré. Om het wat te laten swingen een gospel ertussen en afsluiten doen ze met het nummer Sanomi, waarmee de groep Urban Trad de tweede plaats op Eurosong 2003 behaalde. Dat laatste zegt iets over het koor. Met goed in het oor liggende hedendaagse stukken willen ze het publiek behagen. Daarin zijn ze ook deze namiddag goed geslaagd alhoewel het qua intonatie niet steeds excellent was, de graad die ze in de koorcompetitie al jaren behalen. Visueel compenseert de kleurenpracht van de vijftig enthousiast zingende vrouwen en mannen. Vijftig tinten oranje.
