Passie vraagt tijd en toewijding. De cirkel is rond voor deze lichting dansers bij Junior Ballet Antwerp. Voor het laatst staan ze samen op de scène, dan zwermen ze uit naar alle uithoeken van de wereld. Twee jaar lang werden hun skills geperfectioneerd. Verschillende nationale en internationale docenten, danscoaches en choreografen gingen met de groep intensief aan de slag. Geen botsing tussen moderniteit en traditie, maar met een goede onderlinge synergie. Het is een kruispuntverhaal, een verkenning van allerlei stijlen. In Miniaturen II kunnen ze hun verworvenheden met verve aan het publiek demonstreren. Artistiek directeur, Alain Honorez, omschreef het in zijn voorwoord als een smakelijk menu met verschillende technieken. Net zoals in de haute cuisine wordt een breed smakenpalet aangesneden: zuur, zoet, bitter, zout gelardeerd met een vleugje romantiek en humor.

CONCERT CON BRIO deel III
Muziek, Dmitri Shostakovich
Choreografie, Yannick Boquin
Instudering: Siner Boquin

Choreograaf Yannick Boquin kan met heel wat adelbrieven uitpakken. Als ster-danser danste hij bij Bonn Opera Ballet, Deutsche Oper Berlin, Rome Opera en Ballet Vlaanderen. In de tweede helft van zijn carrière ontwikkelde hij zich tot een wereldwijd vermaard balletmeester en docent bij belangrijke balletgezelschappen en –scholen. De afstudeer groep telt 12 meisjes en 3 mannen. Om hen optimaal tot hun recht te laten komen koos Y. Boquin  voor het derde deel uit het Concerto waarin hij focust op verschillende aspecten van de danskunst: precisie, muzikaliteit, het voetenwerk en de armbewegingen, de coördinatie en de snelheid. Allemaal elementen die integraal deel uitmaken van de klassieke ballettechniek. Twee donkere silhouetten staan afgetekend tegen de fond. Wanneer de muziek start baadt ook de scène in het licht en zie je twee danseressen in een kleurrijk kleedje op de scène. Het lijfje omsluit mooi hun  frêle bovenlichaam, de rok waaiert mooi uit. Het is een komen en gaan van meisjes in een frisse kleurenwarreling. Ze bewegen gracieus, met een verfijnde schoonheid. Hun ontluikende vrouwelijkheid zorgt op de dwingende muziek van Shostakovich meteen voor vuurwerk. Naar het einde toe krijgt Akihito Shimogata nog een spetterende solopartij toebedeeld met onder meer pirouettes en sprongen. Pittig en smaakvol ensemblewerk.

Dansers: Josephine Bottger, Rinka Matsuura, Maria Girardin, Ella Matthews, Laura Flügel, Lauren Alving, Soazig Drion, Barbara Scott, Tilly Wightman, Akihito Shimogata

CINDERELLA pas de deux
Muziek, Sergei Prokofiev
Choreografie, Altea Nuñez & Alain Honorez

Tilly Wightman en Akihito Shimogata hernemen de lichtvoetige pas de deux uit het allereerste avondvullend sprookjesballet van JBA ‘Cinderella’ dat in februari furore maakte in de Handelsbeurs. Geen haast en spoed maar romantiek en tederheid overheersen met pointewerk en lifts. Ontroerend door de puurheid en naïviteit.

Dansers: Tilly Wightman en Akihito Shimogata

DEVOTION pas de deux
Muziek, Job Roggeveen & Caroline Shaw, Benny Goeran Bror Andersson, Bjoern K Ulvaeus, So Percussion
Choreografie, Shane Urton

Een pas de deux van een heel andere intensiteit qua sfeer en danstechnisch. Deze leunt meer aan bij moderne dans. Het behoudt technische basisonderdelen maar is veel vrijer. Shane Urton maakt momenteel deel uit van Opera Ballet Vlaanderen. Door samen te werken met diverse dansmakers, stijlen en artistieke inzichten vormde zich zijn eigen creatieve taal. Devotion beschrijft de ruimte waarin twee dansers ervaren hoe de echo van waarden, inherent aan een klassieke balletopleiding langzaam op de achtergrond verdwijnen, om andere dansvormen toe te laten. De bewegingen zijn niet vloeiend, eerder kort en krachtig, stokken soms. Ze hebben iets van robots, bewegen soms afzonderlijk of twee aan twee. Ze haken in elkaar als paperclips. Verstrengeling waaruit ze zich in kronkels los maken. Een interessante case en ontdekking van nieuwe smaken.

Dansers: Maria Girardin en Lucas Bierlair

DANSES QU’ON CROISE
Muziek: Johannes Brahms
Choreografie: Thierry Malandain
Instudering: Maï Vanhout

Deze choreografie stamt uit 1987 maar heeft nog niets aan originaliteit en sprankel ingeboet. De Hongaarse dansen van Johannes Brahms werden destijds als amusement gespeeld in feest- en danszalen maar worden nu in muziektempels beluisterd. Niettegenstaande deze verschuiving behoudt de muziek zijn oorspronkelijk doel en nodigt uit, net als in het verleden, om plezier te hebben samen met anderen.

Thierry Malandain creëerde een samenhangend repertoire dat diep verbonden is met ballet waar prioriteit wordt gegeven aan het lichaam van een danser: zijn macht, zijn virtuositeit, zijn menselijkheid en sensualiteit. Met een grote portie humor zet deze choreografie de unieke prestatie van het zestal, zowel als dansers en als acteurs,  in de schijnwerpers.

Drie vrouwelijke en drie mannelijke dansers nemen je op sleeptouw in een anekdotisch, burlesk verhaal, vibrant en levendig.  De meisjes ogen elegant, verleidelijk, topmodellen zo weggelopen uit Vogue. De drie mannen, waarvan twee Don Juans en één kluns, wedijveren om de aandacht van de vrouwen. In de choreografie zitten bravoure elementen uit de Russische volksdansen verwerkt, charleston- en tangoflarden in een aantrekkelijk en meeslepend dansant verhaal van aantrekken en afstoten. Het geheel is spitant en aanstekelijk – je wordt er instant happy van. Eén mannelijke danser, Daimu Nakayama, viel in laatste instantie door een blessure uit en werd vervangen door gastdanser Taichi Sakai die zich in recordtempo inwerkte. Het smakenpalet bitterzoet met een flinke draai peper.

Dansers: Laura Flügel, Rinka Matsuura, Saozig Drion, Akihito Shimogata, Lucas Bierlair, Taichi Sakai

Na de pauze volgt

JOURNEY
Muziek: Franz Schubert
Choreografie: Ilja Louwen, gebaseerd op het repertoire van Leo Mujic

De Servische choreograaf Leo Mujic geniet internationale faam. Zijn repertoire werd door de Nederlandse balletmeester Ilja Louwen via een workshop aangeleerd. Er was veel eigen inbreng van de dansers. Waar halen kunstenaars hun inspiratie vandaan? De groepsdynamica staat voorop. Ze zijn gekleed in een donkergroen broekje en doorschijnend bovenstuk. Wat heeft hen de voorbije twee jaar aangestuurd en gedreven… er is de actieve-, informatieve- en normatieve beïnvloeding geweest. Hun gebaren tonen de gestileerde precisie van de dans in een natuurlijke, moeiteloze gratie. Er is ook vernuftig vloerwerk te zien. Er is een diffuse belichting waardoor hun armen- en benenwerk extra de aandacht trekken. De muziek van Fr. Schubert zit vol speelruimte. Deze choreografe heeft een bijzondere affiniteit voor de kwaliteiten van haar dansers en voegt die samen, soms door verwantschap soms door contrast. Ze benadert de poëtische abstractie, hoewel de geometrie niet helemaal vaarwel is gezegd. De energie van de dansers heeft een stimulerende kracht.

Dansers: Maria Girardin, Mafalda Preto, Josephine Bottger, Lauren Alving, Ella Matthews, Tilly Wightman, Soazig Drion, Barbara Scott, Rinka Matsuura Nanami Auwerkerken

ALONE / TOGETHER
Muziek: Federico Albanese
Choreografie : Nicolo Fonte

De Amerikaanse choreograaf Nicolo Fonte creëerde deze choreografie vorig jaar voor de voltallige groep JBA dansers. Hij laat zich leiden door de meeslepende muziek van de Italiaanse componist Federico Albanese. Hij componeert veel filmmuziek. Wat ze gemeen hebben: ze zien de kracht van de verbinding tussen muziek en beeld.

Nicolo Fonte staat bekend om zijn gedurfde en originele visie op dans. Tijdens het creatieproces dacht hij na over de gevolgen van de pandemie voor jonge mensen en in het bijzonder voor jonge dansers. Dit resulteerde in ritmische complexiteit en vertaalt de innerlijke bewegingen van de geest in fysieke actie. Het lichaam dient als expressie en uitdrukkingsmiddel. Hij slaagde er in de onbeheersbare werkelijkheid te framen en inzichtelijk te maken voor het publiek in een classicisme doordrenkt met warmte en emotie. Eén danseres in een witte outfit beweegt langs de contouren van een lichtcirkel op de scène. Ze wordt omringd door dansers en danseressen in een donkerblauw maatpak. Een link naar genderidentiteit? De panden van de vesten wervelen om de lichamen heen wat het geheel een geweldige dynamiek verleent. Bijzonder mooi is wanneer door de belichting de hoofden en handen oplichten in contrast met het blauwe pak. Het geheel heeft iets magisch, refereert aan Japanse beeldentaal.  Ook wanneer de dansers in een kring gaan zitten met in het midden één bijzonder expressieve danser, Akihito Shimogata,  die uiting geeft aan zijn emoties. De choreografie bevat verder een knappe reeks configuraties en motieven in een visuele en auditieve relatie. De prachtig gekozen muziek van  Federico Albanese stimuleert de lichaamsbeweging. Technisch briljant, verfijnd en adembenemend.

De mooie kostuums zijn het werk van Ria Van Looveren en Jolien Deweerdt.
Lichtontwerp Niels Baten. Er wordt gespeeld met vormen, met licht, schaduw en contrasten

Dansers: Laura Flügel, Mafalda Preto, Maria Girardin, Rinka Matsuura, Josephine Bottger, Soazig Drion, Nanami Auwerkerken, Tilly Wightman, Ella             Matthews, Lauren Alving, Barbra Scott, Akihito Shimogata, Lucas Bierlair

We hebben geen lyrische retoriek nodig, er zijn genoeg objectieve redenen om het nut van dit vervolmakingsprogramma in the picture te zetten. Deze jonge allround dansers zijn trots, puur, geëngageerd, gedisciplineerd en perfectionistisch en multi inzetbaar. Elke danser is een aanwinst voor een professioneel gezelschap.

Er staan fantastische dingen op stapel met een nieuwe lichting jonge dansers.

Wordt verwacht:

JAMES – februari 2024, Opera Antwerpen. Een ode aan de Belgische kunstenaar James Ensor in een choreografie van Mauro de Candia.
FIVE – juni 2024, hetpaleis Antwerpen. Een terugblik op 5 jaar repertoire voor Junior Ballet Antwerp én een gloednieuwe creatie ter ere van dit allereerste jubileum.