Voor zijn nieuwe operaseizoen zocht intendant Peter de Caluwe naar voorstellingen die een balans kunnen illustreren tussen de goddelijke macht van het noodlot en de menselijke kracht om daar aan te weerstaan. Kan de mens zijn eigen verhaal schrijven of “There will be fate?” Onder die titel plaatst hij dan ook zijn operaseizoen 2023-2024. Hij wil er een pleidooi mee houden voor wat hij het “possibilisme” noemt. En dat seizoen begint met Das Rheingold uit Wagners Tetralogie. Het programmaboek is gedrenkt in het rood van het lot, de volgende keer wordt het blauw, de kleur van de hoop. En de Caluwe gelooft vooral daarin. Zoveel zelfs dat hij het nieuwe wondermiddel van de moderne technologie, ChatGPT, vroeg om die Tetralogie te definiëren. Hij las het antwoord voor en het klonk perfect. Ook al blijft de vraag bestaan wie die definitie nu eigenlijk bedacht of creëerde, AI-technologie of de mens.
Een welkome uitdaging voor Romeo Castellucci (wie anders!) om die operareeks over twee seizoenen heen te regisseren. Waarom hij? “Omdat in de Munt alles mogelijk is, het is de enige plek waar ik me echt thuis voel om iets te durven, risico’s en fouten inbegrepen. Ik wil Wagner in zijn mythologie volgen maar ook opengooien, zowel in thema’s als personages en die niet opsluiten in welke ideologie ook. “ Het muziekdrama Das Rheingold kan je al gaan zien in oktober 2023.
Maar De Munt start zijn nieuwe seizoen met een andere goeie bekende van het theater, met Bernard Foccroulle. In lockdown covidtijden begon hij, in opdracht van De Munt, te schrijven aan Cassandra. Een nieuwe opera over een brandend actueel thema met weliswaar een figuur uit de oude Griekse mythologie. Over die priesteres wiens voorspellingen niemand geloofde. Haar tegenspeelster is een jonge klimaatwetenschapster én activiste Sandra. “Er zijn ook nu mensen die wijze dingen vertellen maar niet gehoord worden.” aldus Foccroulle. In de cast ook de jonge Sarah Defrise die in 2022 nog “Jonge Musicus van het Jaar” werd.
Ook in het volgende seizoen weer een soort van remix, een “best of” uit het vroege oeuvre van Giuseppi Verdi. Het is een heel aparte selectie uit een aantal opera’s die Verdi in een razend tempo schreef in zijn jonge jaren, toen hij ook geplaagd werd door vele tegenslagen. En het worden twee afzonderlijke en wellicht ook uitzonderlijke avonden onder de titel Nostalgia en Rivoluzione, onder regie van Krystian Lada, jarenlang ook dramaturg bij De Munt. Verdi was ooit een revolutionair en stond op de barricaden voor de eenwording van Italië. Peter de Caluwe: “ In onze jeugd willen we idealen bereiken en de dingen veranderen. En ouder geworden willen we de zaken waarvoor we gevochten hebben, behouden. Is dat dan conservatisme?” Dat nieuwe Verdi-verhaal draait rond vrienden die zich mei ’68 herinneren en later nostalgisch op hun revolutionaire jaren terugblikken. Twee sleutelmomenten in hun levensgeschiedenis, vertolkt door twee generaties zangers.
In 2024 zal het honderd jaar geleden zijn dat Giacomo Puccini stierf in Brussel. De Munt pakt uit met zijn laatste opera Turandot. Maar het wordt geen traditionele lezing van die populaire opera. “Moeten we blindelings volgen wat de traditie zegt?” vraagt intendant Peter De Caluwe zich af “Ik pleit resoluut voor het tegendeel”. Afwachten wat regisseur Christoph Coppens en dirigent Kazushi Ono er samen van maken, zeker niet met het klassieke einde, horen we, maar gelukkig wél met “Nessun dorma.”
Er staat ook een herneming van dat succesvolle en feeërieke “Sprookje van tsaar Saltan” op het nieuwe programma én ook Benjamin Brittens “The Turn of the Screw” in regie van Andrea Breth, die in 2021 enkel online te zien was. Het ene om bij weg te dromen, het andere een nachtmerrie.
We leven in tijden van migratiestromen. Een gepast moment om een operaproject te brengen gebaseerd op een waar gebeurd verhaal van Ali, een Somalische vluchteling die via Tunesië en Malta in Brussel belandt. Regisseur Ricard Soler Mallol, gekend voor zijn interculturele en interdisciplinaire aanpak, en multimedia-artiest Grey Filastine zorgen voor die wereldpremière.
Voorts presenteerde Munt-dirigent Alain Altinoglu het symfonisch seizoen met o.a. Mahler 2 (Auferstehung) en 6, (Tragische) concerten rond die Ring des Nibelungen maar ook nog Arnold Schönberg, werk van filmcomponisten Erich Korngold en John Williams, een kids concert met Peter en de Wolf en niet te vergeten zijn er nog 18 dansproducties, met nieuw werk van Anne Teresa De Keersmaeker: Die Kunst der Fuge , en wel in de Sint Michiel en Goedele kathedraal. De reeks Concertini met kamermuziek blijft lopen en er komt een nieuwe reeks bij, Vocalissimo met grote namen als Magdalena Kozena, Cecilia Bartoli, Matthias Goerne…
We zagen een blije intendant die vertelde dat het goed gaat met De Munt, “….seizoen positief afgesloten, fragiel, dat wel maar we blijven een gezonde organisatie met een publiek én personeel dat blijft verjongen.” En jawel, hij voegde daar nog een laatste ChatGPT geproduceerde quote aan toe: “De kunsten hebben het vermogen ons te inspireren en te ontroeren op een manier die zich niet laat verklaren.”
