***** Bernarda Fink heeft haar naam niet gestolen: haar stem is als de heerlijke klank van de vink in de tuin. Gelukkig eindigt ze niet telkens op hetzelfde deuntje. Op deze nieuwe cd zingt ze samen met sopraan Genia Kühmeier de Moravische duetten van Antonin Dvořák.
***** Bernarda Fink heeft haar naam niet gestolen: haar stem is als de heerlijke klank van de vink in de tuin. Gelukkig eindigt ze niet telkens op hetzelfde deuntje. Op deze nieuwe cd zingt ze samen met sopraan Genia Kühmeier de Moravische duetten van Antonin Dvořák.
De liederen klinken fris als de lente. Zoals deze twee ze samen zingen is het alsof de natuur bij je binnenkomt, vrolijk en opbeurend. De stemmen ademen samen, doen samen dartelend de loopjes. De natuur wordt één met emotie, klavermaaien gaat samen met verliefdheid. Zingen bekoort als een naïef gevoel. De stem van Bernarda Fink blijft nog steeds zo mooi als de roos die geplukt wordt in de lente.
Fink ruilt het naïeve in voor sereniteit en religie in de Bijbelse gezangen van Dvořák, het slotdeel van de cd. Ik vind het een al te weinig gekend werk van de Tsjechische vocale muziek. Liederen waarin hymnische lof afwisselt met deemoedig smeken en waaruit een diepe persoonlijke geraaktheid spreekt, in de eerste plaats van Dvořák maar in de interpretatie van Bernarda Fink, ook van de zangeres. Hier zingt Fink met gepaste ongekunstelde innerlijkheid.
Op het eerste deel van de cd zingt Kühmeier Zigeunerlieder van Dvořák. Haar hoog timbre en ietwat slepende stem geven passend uiting aan de zigeunersfeer van de liederen. In een natuurlied over het woud klinkt wenende treurigheid, het “Songs my mother taught me” is een buigzame trieste melodie die gevolgd wordt door een al even mooi gezongen vrolijk lied. Sfeervolle Hongaarse zigeunermuziek met een verfijnde stem.
Een cd met betoverende muziek van Dvořák, die over de hele lijn luistergenot biedt niet in het minst ook dank zij het fijne pianospel van Christoph Berner.
