Het Collegium Viennense brengt ons een feestelijk programma bij dit derde concert uit de Amazing Haydn reeks 2015. We maken kennis met dit Collegium bestaande uit 8 blazers (2 hobo’s, 2 hoorns, 2 fagotten, 2 klarinetten) en een contrabas.
Waar kan dit concert beter passen dan in de zopas prachtig gerestaureerde barokke Sint-Pieters en Pauluskerk te Mechelen? Deze voormalige Jezuïtenkerk heeft iets van een paleiszaal. Een bezoek meer dan waard al moeten het houtwerk en de reeks unieke schilderijen in een volgende restauratiefase nog onder handen genomen worden.
Met een vriendelijk werk, bewerkt voor harmonie orkest van Haydn vliegen deze blazers en de contrabassist energiek in het concert . Een vrolijke sfeer trekt onmiddellijk onze aandacht en de muzikanten spelen echt muziek. Deze ouverture (voor de opera Orlando Paladino) vervult zijn rol uitstekend. Het is lekker opzwepend en geeft een mooie afwisseling van klanken.
Daaropvolgend de partita in si groot van Ignaz Pleyel heeft zoals het vorige werk een heerlijke muziekmotor, zeker in het eerste deel, de andere snelle delen doen er ook niet voor onder. Veel vraag en veel antwoord en het adagio (amoroso con espressione) is zeer statig, elk instrument komt prachtig aan bod. Ze zijn homogeen van klank en spel, maar de echo van de kerk belemmert de muziek hier en daar wat. De contrabas loopt heel vloeiend, zelfs met de pizzicato’s is het één vlotte lijn. Samen met de fagotten geeft hij een stevige houvast met die bas doorheen het hele concert. Jammer genoeg horen we wat te veel onvoorzichtigheden en gebeuren er wat ongelukjes gezien de condens in deze gevoelige blaasinstrumenten en dan nog met de niet al te warme temperatuur in de kerk. Ook speelt een van de klarinettisten vrij herhaaldelijk niet geheel toonzuiver al is het stuk toch redelijk behoorlijk gespeeld. Dit werk op zich is vrij Mozartiaans, het doet ook denken aan Mozarts Serenade (Gran Partita).
Cartellieri
Deze voor ons niet zo bekende componist, Antonio Casimir Cartellieri, schreef een sprankelend Divertimento (in fa kruis groot) waar wij met volle teugen van mogen genieten vandaag. Ook weer een goede behendigheid is gevraagd en gegeven bij vraag en antwoord in dit stuk, een prachtige ritmische puls heeft het en een geweldig humoristisch karakter onder meer door een speciaal effect met de hoorn. Algeheel een buitengewoon humorvol werk. De componist zal bij het componeren veel plezier gemaakt hebben.
Verder verloopt het concert vrij vlot, maar nog steeds met wat onvoorzichtigheid in delen uit Peter von Winter zijn “Das Labyrinth oder Der Kampf mit den Elementen (Der Zauberflöte zweyter Theil)”; met Harmoniemusik van Josef Triebensee’ en het Oktett (mi mol groot) opus 103 van Ludwig Van Beethoven. De slotnoot van dat octet is meteen de slotnoot van het concert en daar eindigt het ensemble met een opvallende valse noot. Jammer. Een stukje van Hummel wordt als bisnummer gebracht, een gelukkig eindigde het dan wel op een positieve noot. Meer nog, het wat het best klinkende en best uitgevoerde van heel dit namiddagconcert dat mooi werd ingezet, fraaie werken programmeerde, maar jammer genoeg te nonchalant werd uitgevoerd.
