Menu
Onze website is vernieuwd, geef zelf je evenementen in. Heb je een fout gezien. Mail ons!
Klassiek Centraal
Menu
Onze website is vernieuwd, geef zelf je evenementen in. Heb je een fout gezien. Mail ons!
Dit is geen cijferspel, ook al kan je er nog het cijfer 25 aan kan toevoegen. Het festival dat ooit begon als “Festival van Vlaanderen – Afdeling Vlaams-Brabant” bestaat nu immers al 25 jaar. Maar dat Leuvense festival heeft ondertussen een hele gedaanteverandering ondergaan. Het festivalteam wou met de Leuvense concerten meer aandacht voor muziek uit de twintigste eeuw en kreeg dus de naam Novecento én ook voor hedendaagse muziek uit de 21e eeuw en dat kreeg de naam Transit. Toen die nieuwe 21e eeuw in 2018 “meerderjarig” werd, was het opnieuw tijd voor een nieuwe naam. En voor die nieuwe naam lag een simpele oplossing voor de hand. Het werd gewoon “Festival 20-21”
Afgelopen jaar was er veel aandacht voor 50 jaar “Mannen op de maan”. Maar we konden dit jaar ook voor het eerst een foto van een “zwart gat” zien. Dus wou ook het Festival 20-21 het dit jaar ook ruim zien en koos voor een planetaire dimensie, voor de aantrekkingskracht van het onbekende. En het openingsconcert start dan ook planetair. Gustav Holsts The Planets is weliswaar niet echt onbekend maar de Trombone Unit Hannover brengt er een uitvoering van die nog nooit gehoord is. “Dat wordt iets heel uitzonderlijks” zegt artistiek directeur en professor musicologie aan de KU Leuven, Pieter Bergé : “ We hebben die mensen echt gevraagd om dat te schrijven voor ons. Als openingsconcert voor onze verjaardag zullen ze dat bekend symfonisch werk uitvoeren in een versie voor acht trombones en percussie. Dat zal sowieso spektakel geven.”
Pieter Bergé geeft ook een lecture-recital waar hij samen met het Quator Danel twee grensverleggende kwartetten inleidt, het tweede van Schönberg en de Grosse Fuge van Beethoven.
Komen ook nog aan bod, het muziekensemble Oxalys met Britse kamermuziek o. a. de Six Metamorphoses van Britten, het Goeyvaerts String Trio komt met werk van Wolfgang Rihm dat door “merg en been” gaat, zo staat in de brochure, zijn Musik für drei Streicher. Dat is precies waar het dit festival om te doen is : je oren openen voor nieuwe en vreemde ontdekkingen. Want zo vaak is de jammerklacht van de luisteraar na zo’n concert : ik begrijp hier niks van. Pieter Bergé schreef er het festivalessay over: Wat valt er eigenlijk te begrijpen ? “Je hoort vaak zeggen dat een stuk als dat van Schönberg moeilijk te begrijpen is, maar je kan dat best wél begrijpen als je weet wat er gebeurt. Begrip kan je dichter bij de muziek brengen en het is dat wat ik probeer uit te diepen. Daar zitten veel facetten aan, maar het gaat daarbij vooral over het vinden van de juiste luisterattitude “ aldus Bergé.
Gedurfde combinatie : Bach en Berio
En dan is er ook nog – gewoontegetrouw- een heel speciale festivalzondag. Dit keer met een gedurfde combinatie : Bach en Roel Dieltiens met een aantal cellosuites én topsolisten die van Luciano Berio zijn sequenza’s spelen. Wie bang mocht zijn om die gedurfde combinatie te ondergaan kan zijn vrees kwijtspelen door eerst te gaan luisteren naar de bijhorende lezingen van Ignace Bossuyt over zijn Bach en van Mark Delaere over Berio. Met een dagticket krijg je drie concerten, twee intro’s en een lunch : hoogstaand vertier en dat van ’s morgens 9 uur tot ’s avonds 21.30u.
Opnieuw ook het Pavel Haas kwartet, met Janacek (Intieme Brieven), Dvorak ( zijn Amerikaans strijkkwartet) en Ervin Schulhoff, een componist uit de marge van het modernisme. Wil je muziek horen van een andere klanktovenaar uit de heel recente muziekgeschiedenis, kom dan luisteren naar het Collectief dat werk brengt van de Franse spectralist Tristan Murail. Volgens de festivaldirectie : echte fijnproeversmuziek. Met de woordspeling “finishing touch” sluit het festival af met nog een andere hedendaagse grootheid, de Finse Kaija Saariaho met haar Aile du songe, en het Antwerp Symphony Orchestra brengt de vijfde symfonie van die andere Fin, Jean Sibelius.
Transit : méér dan ietsje meer
Tussen al die concerten door kan je nog andere klanken horen op het verlengde weekend van vrijdag 18 tot met zondag 20 oktober tijdens het Transit onderdeel van het festival. Dat specialiseert zich al jaren in “the sound of tomorrow” onder de kundige leiding van musicoloog Maarten Beirens, docent aan de universiteit van Amsterdam. Late-night concerten, gratis concerten, premières en creaties, sofagesprekken, allemaal in de zalen en het café van het Leuvens Kunstencentrum STUK. Als ik hier lukraak wat namen opnoem dan zie je meteen wat je te horen zal krijgen : Wim Hendrickx, Daan Janssens, Gerrit Valckenaers, Erich Sleichim , Annelies Van Parijs, allemaal namen van mensen die het vandaag en morgen maken. Plus nog heel wat buitenlandse gasten en dat alles met traditionele bezettingen, modernistische, visuele dingen, grafisch, extreem, film, video, multimediaal, elektronisch….de hele range.
Maarten Beirens, algemeen artistiek en zakelijke leider van Festival 20-21 : “Eén van de redenen waarom we ook die naam van Novecento uitgefaseerd hebben en ook begonnen zijn met Festival 20-21 is dat we naast het repertoire van die Novecento , ook nieuwe dingen wilden brengen die hét repertoire van de 21e eeuw zouden kunnen worden of misschien ook niet. En dan krijg je ook die interessante overlapping van werken uit de 20e met de 21e eeuw. Een mix en een grote diversiteit aan klassiekers van morgen, jonge muziek en nieuwe muziek. We zijn begaan met het experiment, niet zozeer met experimentele muziek – die term kan heel misleidend zijn – maar wel met wat nog niet tot de canon behoort en evident is, maar met wat nu aan het gebeuren is, wat komt er muzikaal allemaal op ons af, in 2019 én daarna ! Zo wil Transit zijn, met dat heel helder en scherp afgelijnd profiel. “
