Zijn naam doet niet meteen aan piano denken – erg he, want ik verdenk me van een cliché dat al velen voor mij te pas en ten onpas gebruikten – maar dat de naam staat voor vurig, is zeker. Niet alleen salvo’s worden gelost, ook sumiere voorbereiding en geduld zijn er deel van. Dmitry Kalashnikov heeft veel van ‘de groten’.
De sympathieke en goedhartige directeur van het Russisch Cultureel en Wetenschappelijk Centrum, Alexandr Razumov die Klassiek Centraal een warm hart toedraagt en er voor zorgde dat op het feest 10 Jaar Klassiek Centraal een laureaat van de Tchaikovskywedstrijd kon spelen, verlaat na vier jaar ons land. Zo gaat dat in de diplomatie. Het concert ter gelegenheid van zijn afscheid, in het zaaltje van het eigen centrum in hartje Brussel, mocht er zijn. De 23-jarige Kalashnikov bracht een staalkaart klaviermuziek die je tot luisteren dwong: Scarlatti, Haydn, Chopin en Scriabin met als toemaatje Schubert.
Een schare luisteraars applaudiseerde meermaals met de nodige bravo’s en ze waren gemeend en op hun plaats. Een kleiner publiek was het, want op uitnodiging, maar daarom was het niet minder geboeid. De jonge bescheiden blonde Rus komt wat verlegen op het podium – je speelt niet elke dag voor diplomaten en dergelijke – en zet zich aan de piano om virtuoos te starten met de Sonate K?113 in A groot van Scarlatti. Niet het werk dat ik elke dag wil beluisteren want naar mijn gevoel niet echt rijk aan muzikale frasering, des te meer aan virtuose grepen en die krijgen we voldoende mee. O ja, het is eigenlijk werk voor klavecimbel, maar ook nu horen we dat een transcripitie voor piano verdedigbaar is.
Met de Sonate Hob. XVI 23 van Haydn krijgen we mooi lyrische zinnen, vriendelijke noten, liefde. Haydn zoals we hem kennen, met andere woorden en zo speelde Kalashnikov het bijna helemaal. Het eerste deel mocht nog wat meer zingen, maar goed, ik kan het in geen geval naspelen en ik weet dat mijn aandacht midden in de piano werd getrokken. Goede punten dus ! Nog meer goede punten voor Chopin zijn 12 Etudes opus 10. Deze jonge man kan kracht en fluweel verenigen, iets wat echt wel moet als je Chopin wil beheersen. Hij is bovendien virtuoos maar houdt de snelheid ervan doorzichtig. Dat is sterk want zo verdringt de ene noot niet meteen de andere en blijf je het werk begrijpen en volgen. Dat hij nog sterker zal worden in onder meer het vertolken van Chopin is een zekerheid.
Het meest overtuigende was hoe hij de Preludes opus 16, nrs 1, 3, 4 en 5 tot leven wekte van Scriabin. Wat horen we deze voorname Russische componist veel te weinig heden ten dagen en zeggen dat hij in zijn korte leven – hij werd amper 42 – een gelauwerd componist met veel invloed was. Hij verbleef trouwens twee jaar in Brussel en toen hij terugkeerde naar zijn vaderland, richtte hij zijn ruim appartement in met in ons land bestelde meubels in Art Nouveau stijl. De man wist deze stijl zeer sterk te smaken en weet dat je het appartement nog intact kan bezoeken. Het is vandaag een museum gewijd aan de componist.
De preludes werden niet alleen adembenemend mooi vertolkt, de jonge artiest aan het klavier maakte ook een videomontage die met vormen en kleuren de sfeer van de etudes mee vorm gaf. Origineel en zeer passend. Overtuig u zelf en kijk naar het onderstaande filmpje. De moeite toch om een keer naartoe te gaan?
Het dolle publiek werd beloond voor het durende applaus met Schuberts Standchen. O zo pakkend gezongen op de piano. En stralen dat de pianist deed toen ik hem dat ook zei op de receptie waar een tentoonstelling over het leven en werk van Scriabin werd geopend. De tentoonstelling blijft permament te bezichtigen tot 2022, het Scriabinjaar.
- WAT & WIE: pianorecital door Dmitry Kalashnikov
- WAAR & WANNEER: Brussel, 20 april 2018, Russich Cultureel en Wetenschappelijk Centrum
- FOTO & VIDEO: © Klassiek Centraal
