Vroege muziek combineren met oriëntale jazz… het is een aparte combinatie. Klassieke muziek als basis voor jazz improvisaties is iets wat ik al eerder tegenkwam op de cd’s van Trio X. Ook de combinatie van vroege muziek met oriëntale elementen is iets wat ondermeer het Sefardische repertoire van La Roza Enflorese kenmerkt. De combinatie van zowel de jazz als de vroege muziek met een oriëntale toets is opmerkelijk origineel. Het klinkt resultaat is als niets anders wat ik eerder ontdekte. Hoogtijd om deze muziek te verkennen!
De cd opent met Tres Morillas M’enamoran [track 01]. Gürkan Balkan zet een vrije melodie met Al-Andalus karakter in. De inzet van de basklarinet door Annette Maye, kondigt het jazzy kantje van dit nummer aan. Het ritmische ostinato is de start en naarmate meer instrumenten aan het muzikale spel deelnemen, komt het swingende karakter meer op de voorgrond. Het ostinato komt tot stilstand en sopraan Regina Kabis zingt een 16e-eeuwse Spaanse melodie. De melodie wordt verdubbeld door Balkan of Maye. Na de vocale passage herneemt de basklarinet het ostinato en de Albrecht Haaf start zijn improvisatie op piano. De wereld van de oriëntale jazz en de vroege muziek wisselen elkaar af. Toch is er voor de luisteraar geen breuk in stijl of sfeer te bekennen. Het geheel voelt heel organisch aan.
Ben póde Santa María [track 03] begint met een sterk percussiesecties. Daarna start de klarinet de renaissance melodie die later door Kabis wordt overgenomen. De melodie is afkomstig uit het 13e-eeuwse Cantigas de Santa María manuscript. Opnieuw worden deze fragmenten van vroege muziek afgewisseld door improvisatorische passages zonder de flow van de muziek te breken. Continuïteit in instrumentatie en gelijkaardige modaliteit houden het geheel bijeen.
Naast jazzy arrangementen van vroege muziek bevat deze cd ook nieuw gecomponeerde muziek. Ostinato I [track 07] van klarinettiste Annette Mayeis is hier een voorbeeld van. Dit nummer staat strategisch als midden op de cd. Ondanks deze compositie van stijl verschilt met de zes eerste tracks, zijn er voldoende gemeenschappelijke elementen bewaard gebleven om de muziekstroom zonder onderbreking door te laten vloeien.
De cd eindigt met twee 16e-eeuwse Sefardische melodieën: Por Que Llorax Blanca Nina [track 12] en Cuando El Rey Nimrod [track 13]. Dit is het enige moment dat ze niet echt iets nieuws brengen. Van stijl doet dit denken aan het kernrepertoire van La Roza Enflorese. Toch geven de jazzelementen genoeg elementen om het verschil tussen de twee ensembles te onderscheiden.
De combinatie van zowel Al-Andalus en Sefardische muziek als traditionele namen zoals Monteverdi toont de brede basis aan vroege muziek waaruit Freiburger Spielleyt en Ensemble FisFüz inspiratie putten. Met deze cd weten ze een brug te bouwen tussen de wereld van de vroege muziek en die van oriëntale jazz. Deze cd is zeker ongewoon maar fantastisch fascinerend.
5/5
- WIE: Freiburger Spielleyt, Ensemble FisFüz
- WAT: Oriental Touch: Early Music meets Oriental Jazz
- UITGAVEN: Christophorus CHE02262
- BESTELLEN: JPC
