Nominatie Gouden Label Na de live opname van de Londense symfonieën van Haydn (2006), is het de beurt aan de symfonieën van Franz Schubert. De locatie is opnieuw het Konzerthaus in Wenen, het orkest is opnieuw “Les Musiciens du Louvre Grenoble”, en de dirigent is opnieuw Mark Minkowski die zich opnieuw van zijn beste kant laten horen.
Nominatie Gouden Label Na de live opname van de Londense symfonieën van Haydn (2006), is het de beurt aan de symfonieën van Franz Schubert. De locatie is opnieuw het Konzerthaus in Wenen, het orkest is opnieuw Les Musiciens du Louvre Grenoble en de dirigent is opnieuw Mark Minkowski die zich opnieuw van zijn beste kant laten horen.
Het gerenommeerd ensemble bestaat dit jaar dertig jaar. Mark Minkowski (°1962) die het orkest in 1982 in Parijs oprichtte, maar het in 1996 naar Grenoble bracht, dirigeert in Salzburg (Mozartwoche), in Wenen staat hij voor de Wiener Philharmoniker en in Aix-en-Provence leidt hij het London Symphony Orchestra. Hiermee wil ik zeggen dat hij een glanscarrière uitbouwt en dat zijn tijd als fagotist bij Les Arts Florissants en het Clemencic Consort de La Chapelle Royale hem heel wat kennis en ervaring moet hebben bijgebracht. Zijn opnamen zijn daar meer en meer van de getuigen van net als het succes op het Klarafestival waar hij de eerste avond van de Schubert-driedaagse een daverend langdurig applaus mocht ontvangen van het Bozar publiek. Als je daarenboven telg bent uit een bijzonder intellectuele familie van pediaters en psychiaters, kom je in aanmerking voor de eretitel van Godskind. En zo klinkt het.
„Eine Stätte für die Pflege edler Musik, ein Sammelpunkt künstlerischer Bestrebungen, ein Haus für die Musik und ein Haus für Wien.“
„Ehrt eure deutschen Meister, dann bannt ihr gute Geister.“
Konzerthaus Wien
Minkowski laat horen in welke mate Schubert zich stilistisch aansloot bij Haydn en in welke mate hij vooruit liep op Bruckner. De uitvoering is bijzonder verfijnd en klinkt bijwijlen engelachtig. De historische instrumenten, (Weense daarenboven!) klinken danig subtiel en geraffineerd: let vooral op fluit- en hobopartijen. Deze opname, live, komt bovenaan de topuitvoeringen van Schuberts symfonieën te staan.
Schuberts onvoltooide klinkt onvoorstelbaar mysterieus, bijwijlen beangstigend maar o zo vaak uitermate gevoelig en teder. Het samenspel is legendarisch, de opname is perfect en de sfeer die Minkowski weet op te roepen is adembenemend. De tekst van Christian Wasselin in het bijbehorend boekje verschaft daarenboven de nodige uitleg over de nummering van de symfonieën. Deze uitgave is compleet en perfect.
