Zondag 23 juni kleurde de Mechelse Stadsschouwburg ‘goud’. De Stad Mechelen opende de deuren van deze rijkelijk met neobarok vergulde krullen versierde zaal en schonk ons de gelegenheid er Vijf Jaar Gouden Labels te vieren. Vijf jaar die al onze medewerkers zo goed als mogelijk gebruikten om de Gouden Labels op een niveau te tillen dat snel weerklank vond in het buitenland.

De pluim op de hoed verdienen echter in de eerste plaats al die musici die steeds weer alles in het werk stellen om de luisteraar het mooiste van de muziek te schenken. Zonder hen zouden er geen kwaliteitsbeoordelingen bestaan. Wat zou de wereld nog meer lijden mocht er geen muziek zijn!

De Gouden Labels van Klassiek Centraal zijn opgedeeld in verschillende categorieën. De lijst vindt je hier .

Toespraken

Heel wat personaliteiten vereerden ons met hun aanwezigheid. Zo mochten we de ambassadeur van Nederland, de heer Henne Schuwer verwelkomen die het Gouden Label voor het Concertgebouworkest Amsterdam in ontvangst nam. De dames Michal Gur-Aryeh (vice-ambassadeur van Israël) en Agnes Ben Simon (cultureel attaché van de ambassade van Israël), de heer Valeri Vesselinov (vice-ambassadeur van Bulgarije), gouverneur Jan Briers, burgemeester/volksvertegenwoordiger Bart Somers, senator/schepen Bart De Nijn, Vlaams volksvertegenwoordiger/schepen Mark Hendrickx vereerden ons eveneens met hun aanwezigheid. Tal van personaliteiten uit de culturele wereld en vele trouwe sympathisanten vulden de zetels en samen luisterden allen naar de toespraken van Erik Vercauteren (voorzitter van Klassiek Centraal vzw), Burgemeester Bart Somers en feestredenaar Fred Brouwers.

Somers belichtte het belang van de klassieke muziek voor de stad Mechelen door de eeuwen heen en maakte zich sterk door publiek hard te maken dat hij de aanwinst voor Mechelen, die Klassiek Centraal is, mee zou nemen naar het schepencollege.

Fred Brouwers onderstreepte dat de klassieke muziek niet alleen iets is voor wereldvreemde sujetten maar wel degelijk leeft en altijd heel veel werkverschaffing voorzag en nog steeds voorziet. Denk bijvoorbeeld alleen al aan de schrijnwerker die hout bewerkt om er instrumenten van te maken. We staan er, aldus Brouwers, nooit eens bij stil. Dat het internet een niet meer weg te denken factor is in de communicatie en informatie, is vandaag algemeen erkend. Het is dan ook logisch dat een webmagazine als Klassiek Centraal koos om via het internet de lezers te informeren. Dat dit een onverhoopt succesverhaal werd dat nog steeds groeit, bewees volgens Fred Brouwers dit feest waar voor een vijfde keer de Gouden Labels werden uitgereikt.

Muziek!

Onze eigenste Vera Dansaert (resencente ballet en muziektheater) praatte met haar mooie bindteksten deze viering aan elkaar, deels afwisselend met onze recensente lied en opera Lucrèce Maeckelbergh.

Tijdens het vollopen van de fluwelen zetels in de zaal veraangenaamde Gouden Label winnaar See Siang Wong het publiek op het hem zo typerende verfijnde pianospel. Dat Eliane Rodrigues de Steinway D zou bespelen (nog wel deze die onlangs op het podium stond van de finale van de Koningin Elisabethwedstrijd, met een extra woord van dank aan Piano’s Maene) was vanzelfsprekend daar zij het Gouden Label Carrière in ontvangst mocht nemen. Ze speelde solo en vierhandig met haar afgestudeerde talentvolle oud-leerling Billy Pletinck die de feestelijke zitting met solospel opende.

De publieksharten werden niet alleen door Rodrigues en Pletinck veroverd, ook het vierhandig spel van de toptalenten Nicolas Callot en Lucas Blondeel was dermate aantrekkelijk, meeslepend en genotsvol dat ook dat op warm applaus kon rekenen.

De Macedonisch/Bulgaarse accordeonist Gjorgi Spasov verbaasde het publiek dat zeer stilletjes werd bij zijn zelden vertoond spel. Dit was een openbaring voor heel veel aanwezigen. “Waar heb je hem gevonden?”, weerklonk de vraag meermaals. Om het geheel af te maken speelden op het einde de vier pianisten een rollebollend, humorvol, ontspannen 8-handig werkje maar voordien schonk danseres  Dimitra Koloukouri van het ensemble van Isabelle Beernaert een uniek stukje dans, acrobatie en ballet vervlochten tot een nieuwe vorm van prachtige lichaamskunst.

Een staande ovatie sloot dit mooi eerste lustrum af. De talloze positieve reacties, zowel moindeling of per e-mail en facebookpost, geven ons de moed om nog vele jaren door te gaan en de kwaliteit van het geheel nog op te drijven. Dat zijn we verplicht aan die edelste der kunsten, de Muziek.

DANK U WEL !

Dankbaarheid is wat we verplicht zijn aan al die handen die Vijf Jaar Gouden Labels mogelijk gemaakt hebben. We kunnen ze niet allemaal opnoemen omdat we niet al die handen kennen. Hoe zouden het ook? Er zijn de poetsmensen die de zaal voordien- en nadien op orde brachten. Er zijn de werklieden van de zaal, de bedienden van de protocoldiensten van de stad en de ambassades, de leveranciers van de piano, van het bier, van de vleeswaren, er waren onze Romvrienden die als volleerde professionelen met hun inzet zorgden voor een receptie waar een cateringbedrijf veel geld zou voor aanrekenen.

Uiteraard mogen we de musici niet vergeten die op tijd en stond repeteerden en op de scène alleen maar enthousiast applaus oogstten, en terecht! Maar ook de gelauwerden die hun Gouden Label, telkens meer dan verdiend, in ontvangst kwamen nemen, maakten dankzij hun aanwezigheid dit feest tot wat het werd. De sponsors zaten ook niet stil en zetten personeel in dat met Vijf Jaar Gouden Labels in de weer was. Er waren onze presentatrice, de regisseur en zijn script girl, de mensen van het onthaal en vestiaire en natuurlijk ook het publiek… Wie vergeet ik? Zeker nog een heel aantal mensen die een of andere dienst verleenden. Ook dank aan hen! Kortom, zeer vele handen, tientallen handen zorgden, ieder naar eigen kunnen en vermogen, ervoor dat er een micro-economie draaide. Dit ondanks dit feest met een zeer krap budget georganiseerd werd.

Zoveel handen van zoveel mensen waarvan we er toch heel wat niet kennen, misschien nooit zullen ontmoeten maar die wel aan het werk waren om ons feest tot een unicum te maken voor de Vlaams/Nederlandse muziekwereld. Ja, we zijn dankbaarheid verschuldigd aan hen allemaal.