Het laatste lecture recital van Graham Johnson rond Franz Schubert was eens te meer een niet te missen avond. Johnson vertelt over Schubert als over een goede vriend, die hem nauw aan het hart ligt en die hij ontzettend waardeert. Zijn verhaal is er een van liefde en respect. Heel persoonlijk en toch goed gefundeerd.

Deze laatste lecture recital van Graham Johnson rond Franz Schubert was eens te meer een avond die we niet hadden willen missen. Op de rustige, beminnelijke manier hem eigen heeft Graham Johnson ons weer eens meegenomen in een stukje leven en werk van Franz Schubert. Dit keer de laatste levensjaren van de componist, want de lecture is (jammer!) ook de laatste over Schubert geweest.

Johnson vertelt over Schubert als over een goede vriend, die hem nauw aan het hart ligt en die hij ontzettend waardeert. Zijn verhaal is er een van liefde en respect. Heel persoonlijk en toch goed gefundeerd, want niemand heeft zo’n diepgaande studie over Schubert gemaakt en zoveel bronnen uitgeplozen en onderzocht als Graham Johnson. Eventuele misvattingen die over Schubert zijn ontstaan zet hij recht zonder enige betweterij of pretentie.

Zowat zijn hele leven heeft hij eraan gewijd, 38 volumes liederen opgenomen en van commentaar voorzien. Het goede nieuws vorige vrijdagavond was dan ook nog dat dit levenswerk als een boek in drie volumes zal verschijnen bij Yale University Press volgend voorjaar. Zijn notities van de cd’s heeft Graham daarvoor nog eens herwerkt en aangepast aan nieuwe bevindingen en ontdekkingen. De liederen zullen ook alfabetisch aan bod komen en het eerste deel dat vorige vrijdag al kon getoond worden gaat van A tot I.

De avond werd geïllustreerd door twee voortreffelijke zangers, sopraan Geraldine McGreevy en bariton Benjamin Appl, die de moeilijke taak op zich namen om fragmentair de liederen uit te voeren, in dienst van Grahams toelichting. Een puur dienende functie die ze dank zij hun vocale kwaliteit perfect uitvoerden.

Uitkijken naar een volgende reeks lecture recitals door Graham Johnson? Hij liet voorzichtig verstaan dat een reeks over Schumann hem wel zou aanspreken…