***** Ere wie ere toekomt. Als hulde en eerbetoon aan de Nederlandse hoboïst Han de Vries is een box verschenen met negen cd’s en twee dvd’s met de radio-opnamen die hij maakte tussen 1968 en 2002.
***** Ere wie ere toekomt. Als hulde en eerbetoon aan de Nederlandse hoboïst Han de Vries is een box verschenen met negen cd’s en twee dvd’s met de radio-opnamen die hij maakte tussen 1968 en 2002…
Verlanglijstje
Geef me Nescio en Tsjechov, oude boeken.
Geef me na mijn zoveelste kale reis
iemand die mij twee haren uittrekt
en glimlachend zegt: je wordt grijs.
Geef mij alles en zeg: het is niets.
Geef me niets en zeg: dat is alles.
Geef me mijzelf, geef me jou.
Ik heb gezocht naar wist ik maar wat.
Geef me nu eindelijk
wat ik altijd al had.
Herman de Coninck
Uit: Met een klank van hobo, N.V.Orbis en Orion, Beveren 1981.
Ere wie ere toekomt. Als hulde en eerbetoon aan de Nederlandse hoboïst Han de Vries is een box verschenen met negen cd’s en twee dvd’s met de radio-opnamen die hij maakte tussen 1968 en 2002. Van Vivaldi en Telemann tot Stockhausen, Maderna en Xenakis. Radiopresentator Peter Bree tekende voor de samenstelling. Niet te missen.
Han de Vries (° Den Haag, 1941) studeerde bij Haakon Stotijn (1915-1964), eerste hoboïst van het Concertgebouworkest, en bij Jaap Stotijn (1891-1970), solohoboïst bij het Residentie Orkest, aan de Koninklijke Conservatoria van Amsterdam en Den Haag.
Haakon was de zoon van Jaap
Toen Han 22 was werd hij zelf docent aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam en werd hij eerste hoboïst van het Concertgebouworkest. Na zeven jaar verliet hij echter het orkest om zich volledig te wijden aan een carrière als solist. En hoe? Han de Vries groeide uit tot een van de beste hoboïsten ter wereld. De prachtige klank van zijn Franse Lorée-instrumenten was betoverend arcadisch in het barokrepertoire en speels en guitig in het eigentijdse repertoire. Dit alles is nu samen gebracht in één box. En de vele belangrijke componisten die speciaal voor hem componeerden, o.a. Louis Andriessen, Willem Breuker, Morton Feldman, Bruno Maderna en Peter Schat zijn uiteraard in de box opgenomen.
Foto
Weemoed is een foto van voor twintig jaar.
Familie, nog samen, nog gezond.
Is toen. Met een lijst van nu errond.
Het nu houdt het verleden bij elkaar.
En omgekeerd. Want nu is maar even.
Is opschrikken en vragen:
waar waren we gebleven?
Bij jou. In Die Dagen.
Alles is ver. En de liefste dingen nog verder.
Maar door het verleden wordt het bij elkaar
gehouden, als schapen door een herder.
Herman de Coninck (uit: Met een klank van hobo, Orion 1981)
We horen Han de Vries op hobo, oboe d’amore en op Engelse hoorn. Op de eerste vijf cd’s speelt hij bekende en minder bekende concerti van o.a. C.Ph.E.Bach, Arnold, Richard Strauss, Bennett, Voormolen en Cimarosa/Benjamin, en op de andere vier cd’s horen we hem schitteren in hoogst originele, eigentijdse composities van o.a. zijn vriend Willem Breuker, Carter, Feldman, Maderna en Xenakis. Een bijzonderheid is dat de Maderna-dvd de opname toont van 1973, enkele maanden voor het overlijden van Bruno Maderna (1920-1973).
Han de Vries wordt begeleid door de beste orkesten en de beste instrumentalisten. De box steekt bijgevolg vol ontdekkingen die in het bijbehorend boekje door Peter Bree, die overigens ook hoboïst is, mooi voorzien worden van achtergrondinformatie. Zo kan U de Suite voor hobo en piano van de Tsjechische componist Pavel Haas (1899-1944) ontdekken of de Sonate voor hobo en piano van de Duitse componist Stefan Wolpe (1902-1972), leerling van Schreker en Busoni. In de sonate van Wolpe wordt Han de Vries begeleid door Polo de Haas (°1933). Aan verscheidenheid dus geen tekort.
Zowel Alexander Voormolens Concerti die destijds bekend werden door vader en zoon Stotijn, als Mikis Theodorakis’ Ballade van Mauthausen, zijn vertegenwoordigd. Die laatste nog wel met de stem van Liesbeth List en de stem van de acteur Ton Lutz (1919-2009), en het Trio Louis Van Dijck. En heel bijzonder is dat Louis Van Dijck voor de gelegenheid clavecimbel speelt. Ook de heerlijke symphonie concertante voor hobo en strijkers van Jacques Ibert (1890-1962) en het Bloemenstuk, “l’Horloge de Flore” van Jean Françaix (1912-1997), naar de bloemen uit “Philosophia Botanica” van Linneaus, verdienen extra aandacht.
Mochten de namen Guus Jansen, Simon Bainbridge, Georges Pfeiffer, Rudolf Escher, Bert Esser of Hans Kox U niets zeggen, dan kan U nu muziek van deze componisten ontdekken. En dit alles dankzij hoboïst Han de Vries, een monument, wiens bijdrage tot de wereld van de muziek in het algemeen, en tot de wereld van de hobo in het bijzonder, maar dan in de breedste betekenis van het woord, legendarisch genoemd mag worden.
