Menu
Onze website is vernieuwd, geef zelf je evenementen in. Heb je een fout gezien. Mail ons!
Klassiek Centraal
Menu
Onze website is vernieuwd, geef zelf je evenementen in. Heb je een fout gezien. Mail ons!
***** Het moet niet altijd Paas-of Kersttijd zijn om aandacht te besteden aan cantates van Johann Sebastian Bach. Zeker niet als men ze kan beluisteren in zo’n gave en typisch Herreweghiaanse opname als deze met de drie Leipzig Cantatas BWV 101-115-103, verschenen op zijn eigen label Phi.
Het zijn drie cantates die Bach componeerde in zijn tweede “Jahrgang” als Thomascantor in 1724-25. Het Lutheraans koraal vormt telkens het slot van elke cantate. De rest van de teksten zijn ontleend aan Christiane Mariane von Ziegler, de dichteres uit Leipzig van wie Bach wel vaker libretti gebruikte, en aan kerkliederen van Martin Moller. Het resultaat is telkens een cantate van zes of zeven delen, beginnend met een koor, gevolgd door enkele aria’s en recitatieven, en eindigend op een koraal.
Innige sfeer
Herreweghe kiest met zijn Collegium Vocale voor een twaalfkoppig koor – inclusief de solisten – en een kamermuzikaal orkest voor de strijkers, zodat de blazers op de voorgrond komen en de koorstemmen homogeen ingebed worden op een achtergrond van sterke, betekenisvolle kleuren. Biddend om erbarmen, zonden bezwerend of vol vertrouwen op vergeving: elke geloofsnuance krijgt een gepaste verklanking. In de beeldrijke en precieze klank die Herreweghe de spelers uit hun instrumenten laat toveren, wordt sfeer en innigheid gecreëerd. De hobo speelt een heerlijke hoofdrol, de continuo legt een begripvol, teder tapijt voor de solisten, de blokfluit zweept op in de koorinzet van BWV 103. Een uitvoering zacht glinsterend als het spel van zonlicht in een glasraam, indringend als het over zonde en bekoring gaat, maar vooral innig, zoals in de gebedsaria voor de sopraan in BWV 115 met subtiele fluitsolo.
Het solistenkwartet bestaat uit de vertrouwde Bach-bas Peter Kooij met zuivere, gepast sobere klank, de alt Damien Gillon met vloeiend en zacht timbre – jammer dat zijn Duits onverstaanbaar is. Tenor Thomas Hobbs zingt met zijdige tenorstem, zij het met soms te sterk vibrato. Dorothee Mields zingt zoals steeds met haar heerlijke frisse sopraan. De boven vermelde aria Bete aber auch dabei is een heerlijk staaltje Bachzangkunst.
Herreweghe neemt ons mee in een transparante Bach-wereld van bezinning en innigheid. Een prachtige opname om auditief van te genieten en mentaal tot rust te komen. Zoals de zachtwuivende korenaren op de cd-cover.
