*** Nu de hype rond de 250ste verjaardag van het overlijden van Jean-Philippe Rameau een beetje in een letterlijke herfstluwte verzonken is, is het moment aangebroken om op Klassiek Centraal deze veelzijdige en grandioze componist uit de Franse barok nog eens onder de meer dan verdiende aandacht te brengen.
*** Nu de hype rond de 250ste verjaardag van het overlijden van Jean-Philippe Rameau een beetje in een letterlijke herfstluwte verzonken is, is het moment aangebroken om op Klassiek Centraal deze veelzijdige en grandioze componist uit de Franse barok nog eens onder de meer dan verdiende aandacht te brengen.
We worden wel niet overstelpt met spectaculaire nieuwe opnamen, maar enkele van de grote platenfirma’s herdenken de componist met verzamelboxen. Zo heeft Harmonia Mundi een tiendelige box uitgebracht met William Christie (Harmonia Mundi HMX2908700.09). Hier willen we het hebben over The Opera Collection uitgebracht bij het uit de as herrezen platenmerk Erato. Ook hier vinden we de Rameau-pleitbezorger par excellence terug: de Amerikaanse dirigent William Christie die zich als geen ander de Franse esprit typisch (en nodig) voor Rameau eigen heeft gemaakt.
De Erato-verzameling omvat niet minder dan dertien “opera’s”, als we deze algemene naam hier even mogen gebruiken voor de diverse vormen van muziektheater die Rameau componeerde, gaande van de “tragédie lyrique” als Hypolite et Aricie of Zoroastre, over de opéra-ballet als Les Indes galantes of Les fêtes d’Hébé en de acte de ballet als Pigmalion tot de comédie lyrique – en misschien het meest populaire operawerk van Rameau – Platée. Om even bij deze laatstgenoemde opname te blijven, Erato biedt de heruitgave van de schitterende integrale van deze opera die Marc Minkowski in 1990 tot de blitse en spitse verdediger van het werk van Rameau maakte. Nog steeds blijft deze opname – hoewel ondertussen zowat vijftien jaar oud – fris en bekoorlijk met Gilles Ragon als Platée en verder in de rolverdeling onder andere Vincent Le Texier, Guillemette Laurens, de jonge Véronique Gens en de Belgsiche Guy de Mey.
Stof
Er zitten nog oudere opnamen tussen die teruggaan tot de jaren zeventig en tachtig, en ik moet bekennen dat er her en der toch wel wat stof op de manier van uitvoeren gedwarreld is. In Les Indes galantes onder leiding van Jean-Francois Paillard of Dardanus onder leiding van Raymond Leppard bijvoorbeeld, mis ik de sprankeling en kleurenrijkdom van de opnamen met William Christie of Marc Minkowski. Hoewel deze dirigenten zeker hun sporen verdiend hebben als pioniers van de barokmuziek, is hun stijl toch niet meer zoals we die krijgen van hedendaagse vertolkers. Hun opnamen verdienen uiteraard wel een plaatsje in de bloemlezing als historische bijdrage tot de Rameau-viering en dankzij de vocale prestatie van zangers als José van Dam, Frederica von Stade, Gérard Souzay en vele anderen, van wie het een plezier is ze in dit repertoire nog eens te kunnen beluisteren. Ook de opname van Les Boréades met John Eliot Gardiner verwent met zo’n schare uitgelezen zangers als Philip Langridge of Jean-Philippe Lafont.
Rekening houdend met de kostprijs van één cd in deze box van 27 (ongeveer 2,50 euro) is dit zeker een aan te raden verzameling voor wie met het werk van Rameau wil kennismaken of zijn verzameling aanvullen. Het begeleidende cd-boekje geeft de noodzakelijke gegevens over de bezetting en een korte introductietekst.
