Nominatie Gouden Label – Het productiehuis Marmelade werd de voorbije weken enigszins negatief in beeld gebracht, pijnpunt het laattijdig uitbetalen van acteurs. Ik hoop dat The Little Mermaid het tij doet keren en uitgroeit tot een kaskraker. Dit spektakel moet je gezien hebben, het is een juweeltje op alle vlakken.

Regisseur Frank Van Laecke is een man met een ongebreidelde fantasie en passie voor zijn vak, zich telkens ten volle gevend en alle middelen uitpurend. Hij doet het op zijn eigen beheerste onnavolgbare manier en maakt er een sensationele, multimediale musical van in een mix van zang, spel en beeldmateriaal, een pareltje in zijn soort.

Het is godgeklaagd dat het musicalgenre in Vlaanderen van de minister van Cultuur niet meer krediet krijgt. Vlaanderen heeft zoveel talent in huis, geef hen toch middelen om te schitteren. Een hoop supertalent wordt anders verkwanseld.

Hedendaags sprookje

Het zeemzoete origineel van de Walt Disney klassieker kreeg een serieuze upgrade. Alhoewel er zekere restricties zijn bij dergelijke producties, heeft de regisseur toch het laken naar zich toe getrokken. De Nederlandse vertaling is van de hand van Martine Bijl, een stijlvolle, taalbewuste dame en ging dan nog eens door de handen van Jelle Cleymans die er nog wat spitante taalvirtuositeit doorheen weefde, fijne doordenkertjes voor een volwassen publiek. Beknopt samengevat gaat The Little Mermaid over een meisje in de transitie van bakvis naar vrouw, over keuzes maken, verandering en verlies en de kracht van vergeving.

Scenisch

De breedte van de scène is indrukwekkend en is gevat in een gestileerd Japans tafereel met bomen. Die breedte is nodig om een gigantische karveel over het podium te laten glijden. Anderzijds zijn er ook heel wat scènes met slechts een paar personages. Toch verzuipen ze niet in de indrukwekkende ruimte door enerzijds een voortreffelijke tekstprojectie en anderzijds omdat ze stuk voor stuk hun ziel en zaligheid in hun rol leggen. Dit in combinatie met special effects en het Pixel screen dat de toeschouwer meevoert naar de diepzee met voorbij glijdende pijlstaartroggen, scholen kleine visjes en bultroggen tot mooie zonsop- en ondergangen, ijzingwekkende onweders, kasteelinterieurs en nog zoveel meer. Hier spreekt heel duidelijk de scenische intelligentie van de regisseur.

Alle facetten dragen bij tot een superproductie. De kostumering, werk van Byman Theaterkleding, complementeert het plaatje. Niet alleen zeemeerminnetje Ariel is verleidelijk mooi in een strakke smaragdgroene jurk, ook haar zes zussen stralen in een bont kleurenpalet. Verder paraderen zeepaardjes, zeeanemonen, zelfs koraalrif, inktvissen met tentakels en zeeslangen over het podium in de onderwaterscènes. Bovengronds zijn het dan weer vlinders, libellen vogels… Stuk voor stuk uitzonderlijke creaties, mooi en inventief gemaakt. Er breekt een orkaan los, het onweer met Bijbelse proporties is indrukwekkend met regen, angstaanjagende bliksemschichten die de boot in twee splijt. Ook de belichting is magistraal. Op een bepaald moment zwemt Ariel over het publiek heen van de waterwereld naar de wereld van de mensen. Een schatkamer van techniek om mee uit te pakken, waar een fors prijskaartje zal aan hangen. Een quasi onuitputtelijk arsenaal dat het geheel tot een feest maakt in een weelde van gevoel en fantasie.

IJzersterke cast

Een puikje van acteurs geeft het beste van zichzelf. Deels oude rotten in het vak, maar ook jong aanstormend talent. Te beginnen met hoofdrol Ariel, vertolkt door Ianthe Tavernier, en ze doet dat met moeiteloze gratie. Achter haar fragiele uiterlijk gaat enorm veel talent schuil, ze acteert en zingt de pannen van het dak met ijle, fragiele tonen die je blij maken en ontroeren in de bitterzoete groei naar volwassenheid. Een talent om te volgen. Ze wordt mooi partij gegeven door Juan Gerlo als prins Erik in het ongrijpbare en fascinerende spel der liefde. Hun stemmen blenden mooi. Ze vormen samen een knap en complementair stel.

Frank Hoelen vertolkt op charmante wijze de bezorgde voogd Grimbert. Hans Peter Janssens zet een statige koning Trion neer, gerijpt en gedistingeerd. Hij heeft heel wat te stellen met zijn zeven kwebbelende dochters, maar weet hen met gezag in toom te houden. Met zijn mooie bariton palmt hij het publiek moeiteloos in. Zijn zangpartij is om van te snoepen. Ik zou durven beweren dat Anne Mie Gils als de giftige tante Ursula in haar indrukwekkende inktvispak met dikke tentakels, misschien niet dé rol van haar leven te pakken heeft, maar dan toch een er van, uit haar veel gelauwerde parcours. Ze speelt een geraffineerd en giftig machtsspel. Met haar sobere en klassevolle interpretatie en klok van een stem zorgt ze voor chemie.

Marc Lauwrys pronkt vederlicht en humoristisch met de veren van vogel Jutter. Nordin De Moor en Jan Schepens spelen met verve respectievelijk de slangen Slijmbal en Slijmbol de achterbakse, gluiperige kompanen van Ursula. Dan is er nog Kobe Van Herwegen als overtuigende krab Sebastiaan. Tijdens hét hit nummer van de musical ‘Diep in de zee’ brengt hij ambiance in de keet en komt het publiek ogen te kort om te volgen wat er zich allemaal op de scène afspeelt. Er komt luchtacrobatie bij kijken, een regen van confetti, fonteinen, luchtbellen… Ivan Pecnik als rondbuikige, goedlachse en moordzuchtige Chef Louis staat er ijzersterk, niet alleen wat zijn figuur betreft maar ook qua zangcapaciteiten. Op een haar na steekt hij Sebastiaan in zijn potten. Hij wordt gesteund door een brigade keukenpersoneel dat zich de voeten van onder het lijf moet lopen om zijn flamboyante kookstijl in goede banen te leiden.

Datzelfde ensemble schittert ook in de scène in het schoonheidssalon, als matrozen, kasteelpersoneel en de mooi uitgewerkte choreografieën. Er wordt door de 30-koppige cast niet op routine gespeeld maar gretig en tot alles bereid, zonder in overdrijving te vervallen.

De verstandhouding en het spel tussen artiesten van verschillende generaties is optimaal, in hun artistieke dynamiek versterken ze niet alleen elkaar, ze voeren de voorstelling in een afwisseling tussen subtiliteit, spanning en humor naar een ongeziene climax.

Een klepper van formaat

De Vlaamse versie van The Little Mermaid is een betoverende voorstelling die jong en oud weet te bekoren. Een voorstelling vol poëzie, pulserende energie, maar ook met gevoel voor ritme, maat en nuance, adembenemend in beeld gebracht. Een voorstelling als een verkwikkende bries die uitmondt in een gelukzalige, sprankelende blijdschap. De waardering van het publiek was te meten aan een euforische, minutenlange staande ovatie. Een mooi en ontroerend familiespektakel. Een aanrader als uitstapje in de kerstvakantie. Nog te zien tot 7 januari.

• WAT:Première The Litlle Mermaid – Walt Disney
• WIE: Productiehuis Marmelade met en door Frank Van Laecke,Jelle Cleymans, Byman Theaterkleding, Ianthe Tavernier, Juan GerloFrank Hoelen, Peter Janssens, Anne Mie Gils, Marc Lauwrys, Nordin De Moor, Jan Schepens, Ivan Pecnik
• WAAR & WANNEER: zondag 17 december, Flanders Expo, Gent
• FOTO’S: © Marmelade
• WEBSITE: The Little Mermaid