Onze website is vernieuwd, geef zelf je evenementen in. Heb je een fout gezien. Mail ons!

Klassiek Centraal

Te koesteren ras-liedzanger

**** Het liedprogramma op deze nieuwe Challenge Classics-cd betekent voor mij de ontdekking van een prachtige baritonstem en tegelijk van een sterke persoonlijkheid voor het genre.

Dit mag trouwens al uit zijn programma blijken: naast het vertrouwdere repertoire van Robert Schumann heeft Raoul Steffani gekozen voor liederen van Edvard Grieg, Jean Sibelius en Alban Berg. Hoe divers de componisten ook zijn, de lijn van romantische melancholie zit intens verankerd in het programma. Dat was ook de bedoeling van de bariton, die trouwens ook het talent heeft om zijn verantwoording voor de samenstelling van het programma en de keuze van deze componisten interessant te verwoorden in de tekst van het inlegboekje. De hoofding van de cd is niet voor niets “Deep in a dream”.

De cd zet in met Liederkreis (opus 24) van Schumann, die heerlijke cyclus uit zijn Liederjaar 1840. Het is ook het jaar waarin hij trouwt met Clara Wieck, een hele opluchting na de strijd die daarvoor met haar vader gevoerd is. De cyclus eindigt met het wondermooie Mit Myrten und Rosen, dat Schumann in de partituur de aanwijzing “innig” meegaf. Maar tegen dat we bij dat laatste lied zijn aangekomen,  houden we al van het aparte timbre van de zanger: helder baritonaal met een soepele overgang naar de hoge noten waarbij hij de klankkleur aanhoudt. In Ich wandelte unter den Bäumen zit misschien wat te weinig beweging in de stem, waardoor een tikkeltje monotonie dreigt. Maar dat is echt detailkritiek die in het niet verzinkt bij het mooi neergelegde slot van het lied. En dat hij me bij Schöne Wiege meiner Leiden kippenvel bezorgt, pleit voor zijn artistieke authenticiteit, want dat komt niet zo vaak voor bij het beluisteren van liederen op cd.

Stijlgetrouwheid

Van Edvard Grieg vertolkt hij eerst de zes liederen van het opus 48 met het overbekende Ein Traum, en als uitsmijter het populaire Ich liebe dich (opus 5/3). Ik ben voor deze liederen meer vertrouwd met een vrouwenstem en voor de twee pas genoemde liederen zit het originele Noors in het geheugen. Maar Raoul Steffani verkoos de Duitse versie omwille van de eenheid met Schumann en Berg. Het is een betwistbare keuze, maar de liederen zijn uitstekend gezongen: licht pathetisch overeenkomstig de inhoud, maar goed gedoseerd. De helderheid van de stem komt mooi tot zijn recht in de levendigheid van Lauf der Welt, de gelatenheid en droefheid in Zur Rosenzeit. Al mis ik Jeg elsker deg bij Ich liebe dich, het is hoe dan ook ontroerend gezongen. Ook de liederen van Sibelius – dan wel in de originele taal –  zijn met de juiste melancholie en emotionaliteit vertolkt. Dat de zanger zelf verantwoordelijk is voor de Duitse vertaling in het tekstboek, pleit eens te meer voor zijn inzicht en juiste begrip van wat hij zingt. Ook de liederen van Alban Berg tot slot zijn gezongen met stijlgetrouwheid en met de juiste neiging tot Sprechgesang die evenwel de lyriek niet in de weg staat.

Dat Gerold Huber (de vaste pianist van ondertussen vermaarde liedzangers als Christian Gerhaher) zich als pianist verbindt met de jonge zanger kan sowieso al beschouwd worden als garantie dat we met een talent voor het delicate liedgenre te maken krijgen. Om hem ook nog even te bewieroken: luister naar de echo op “Tandaradei! Tandaradei!” in Griegs Die verschwiegene Nachtigall. Hoef ik nog iemand te overtuigen dat dit een cd is die liedliefhebbers kunnen koesteren?


  • WAT: Deep in a dream – liederen van Robert Schumann (1810-1856), Edvard Grieg (1843-1907), Jean Sibelius (1865-1957) en Alban Berg (1885-1935)
  • WIE: Raoul Steffani (bariton) & Gerold Huber (piano)
  • UITGAVE: Challenge Classics CC 72785

Details:

Titel:

  • Te koesteren ras-liedzanger

Blijf op de hoogte

Elke donderdag sturen we een nieuwbrief met de meest recente berichten op onze website

– advertentie –