Week van de Belgische Muziek, ook in het Brusselse Jette met het Belgische Taurus Quator. Muziek van een in de knop gebroken Belgisch talent, Guillaume Lekeu én muziek van een ook té jong gestorven Oostenrijks componist, Franz Schubert. Dat alles voor een klein publiek in de statige bovenzaal van de abtswoning van de voormalige abdij van Dielegem.
De gemeente Jette organiseert nu al voor de 10e keer op rij zijn “Klassiek in de Abdij.” Weliswaar met twee corona-seizoenen die er tussen uit vielen en met een seizoen dat dit jaar met vertraging moest starten om die zelfde reden. Maar niet getreurd, de vier leden van het Taurus Kwartet, die mekaar sinds 2012 kennen, stond garant voor een piekfijn concert. Niet met dat beter bekende werk van Lekeu, het Adagio voor strijktrio en strijkorkest maar met een beweging uit wat later een volledig strijkkwartet moest worden, maar niet is afgeraakt, een “Adagio molto sempre cantante doloroso.” Het dateert van 1887. En met een merkwaardig voorgevoel van een 17-jarige die een paar jaar later stierf gaf hij het als ondertitel een vers mee: “Mon âme est triste jusqu’ à la mort”. Pas 24 was hij op zijn sterfdatum in 1894. Het is een “Méditation”, perfect met die ingesteldheid gespeeld door het Taurus Kwartet. Lekeu schreef maar een vijftigtal werken.

© Roger Creyf
Franz Schubert daarentegen componeerde er, in zijn ook al korte 31 levensjaren, een kleine duizend. Knap van Taurus om niet nog maar eens ‘die dood en dat meisje’ te brengen maar minder bekend werk, zijn laatste Strijkkwartet nr. 15 (D887), daterend van twee jaar voor zijn dood. Het is cellist Martijn Vink die het inzet met een paar lage tonen waarna de violen het werk naar hogere regionen voeren. In het tweede deel worden de thema’s heel fijn en delicaat uiteengerafeld. Volgen nog een levendig en bijwijlen meeslepend scherzo en een onstuimig allegro. In klankintensiteit bijna Beethoven. Toch lijkt het in zijn geheel volkomen gedragen door de cellopartij. Het is een lang werk, één oneindige spanningsboog zegt violiste Liesbeth Baelus, het is bijna een symfonie beaamt eerste viool Wietse Beel. Maar wat het concert ook zo goed maakt is dat de klank zo dicht op je vel zit in die prachtige grote zaal van de vroegere abtswoning van de voormalige Dielegem abdij. Je zit bijna in de muziek. Toch is er een minpuntje aan die zaal: en ja, het was stormachtig regenweer, maar aan dat vervelend lek in het plafond moet verholpen worden, zeker als je naast de emmer zit die het gedruppel al te hoorbaar moet opvangen.
WIE: Taurus Quator met Wietse Beels, viool; Liesbeth Baelus, viool; Vincent Hepp, altviool; Martijn Vink, cello.
WAT: Klassiek in de Abdij: Guillaume Lekeu, Méditations. Molto adagio,sempre cantante doloroso (1887)
Franz Schubert, Strijkkwartet nr. 15, D887
WAAR: Abdij van Dielegem, Jette
WANNEER: 6 februari 2022