***** Het CC van Strombeek verdient een pluim om niet alleen gevestigd talent een podium te bieden maar ook amateurs, in dit concrete geval koren uit de Noordrand en jonge musici van de Academie voor Muziek, Woord en Dans van Grimbergen boven zichzelf uit te laten stijgen.  Een perfect en welgekomen tegengewicht voor al die voetbalgekte.

***** Het CC van Strombeek verdient een pluim om niet alleen gevestigd talent een podium te bieden maar ook amateurs, in dit concrete geval koren uit de Noordrand en jonge musici van de Academie voor Muziek, Woord en Dans van Grimbergen boven zichzelf uit te laten stijgen.  Een perfect en welgekomen tegengewicht voor al die voetbalgekte.

Jo Sollie, in het  Cultureel Centrum van Strombeek verantwoordelijk voor de programmatie jazz, klassieke muziek en vorming volwassenen consulteerde Stijn Kolacny, de dirigent van het meisjeskoor Scala. Samen bedachten ze een origineel concept en dat loont. De tandem Sollie-Kolacny wou niet zomaar een doorslagje van een gewoon kooroptreden. Het moest een eigen muziekdramatisch leven leiden.

Teamwork

Grenzen verleggen en nieuwe projecten uitwerken is eigen aan kunstenaars. Stijn Kolacny broedde een prestigieus concept uit waarin de muziek niet alleen auditief prikkelt, maar minstens evenzeer visueel. Jeroen De Brauwer, een onlangs afgestudeerde master  in scheppende muziek kreeg de opdracht de muziek te schrijven ergens in de teneur van het oeuvre van Arvo Pärt, Henryk Góretzki en de filmmuziek uit ‘Trois Couleurs’ van de cineast Krysztof Kiéslowski, waar Stijn Kolacny zich sterk mee verwant voelt. Hij was degene die het materiaal aanreikte die de componist waarmee hij samenwerkte stimuleerde, prikkelde en er voor zorgde dat die de richting volgde die hij zelf in gedachten had.

Het werd een perfecte osmose. Jeroen De Brauwer volgde klassieke compositie aan het conservatorium van Gent, met als leermeesters o.m. Dirk Brossé. Jeroen is een talentrijke muzikant met heel wat diverse interesses. Hij heeft een metal verleden en speelt ook in een paar experimentele groepen. Speciaal voor dit multimediale project componeerde hij een bijzonder knap werk met een heel originele klank en briljante verbindingen.

De compositie ‘Stadsschilderingen’ is gelaagd en contrastrijk. Een moeilijke partituur die veroverd moest worden repetitie na repetitie. Af en toe  veeleisend. Het vergt heel wat van de koorzangers. Er worden voornamelijk klanken gezongen. Muziek zonder woorden maar rijk aan klankkleur. Onder de begeesterende leiding van Stijn Kolacny luister je naar een koor, een honderdtal zangers sterk, dat zingt, meandert, klanken ademt, tonen kleurt, organisch aanzwelt en dan weer fluistert. De massiviteit van het koor weet Kolacny verrassend en geraffineerd, met veel nuancering te bespelen.

Extra moeilijkheidsgraad: de koren staan niet als een monoliet vast geankerd op hun plaats maar waaieren uit naar de linker- en rechterbeuk van de kerk en tussen het publiek. Als een magiër houdt Stijn Kolacny greep op het geheel. Zangers en muzikanten voor hem, links, rechts, achter hem. Hij draait om zijn as en de muziek tolt mee.

Muziek waar je, mede door de prachtige akoestiek, rillingen van krijgt, een huiver die zich doortrekt tot in je tenen. Er is niet alleen de mooie en bezwerende klank van violen. Inventiviteit is ook nooit ver weg. Het rollen van keitjes in doosjes duidt op de verbondenheid met de aarde. Honderden handpalmen wrijven tegen elkaar en je hoort het ruisen van de regen. Stijn Kolacny orkestreert ook de aanrollende en voorbijtrekkende roffel van de donder, door het voetgetrap van zangers van links in de kerk naar rechts te dirigeren en vice versa, terwijl de bliksem door de hemel scheurt op het grote scherm.

Multimediaal

Tijdens het concert worden foto’s van Michiel Hendryckx van de Noordrand geprojecteerd en door vj Dax Geyskens bewerkt. Typische beelden van de streek: vliegtuigen, kapelletjes, steltenlopers, witloofboeren, druiventelers. Mensen van vlees en bloed met kleine bescheiden levens. Ook een groot aantal kinderkoren werd in het geheel opgenomen. Volwassen stemmen die zich mengen met frêle meisjesstemmen heeft een instant charme. Tussendoor wandelt actrice Tine Laureyns door het publiek, klimt zelfs tot in de nok van de kerk en debiteert teksten van Luc Morren die ook instond voor de regie en enscenering.

Unieke beleving

De partituur was moeilijk, aartsmoeilijk, maar de verschillende koren uit Perk (Andante), Grimbergen (Basaltes), het jeugdkoor Cantamico uit Grimbergen, het kinderkoor Talloula uit Perk, het kinderkoor Komma en jongerenkoor Trema van de Akademie voor Muzische Kunsten Meise en tal van individuele zangers uit de Noordrand en het strijkersensemble van de Academie van Grimbergen beleefden tijdens de twee concerten niet alleen een hoog muzikaal niveau maar tevens een niveau van geluk dat in het dagdagelijkse leven niet bestaat.

De jonge componist Jeroen De Brauwer heeft een eigen klankkleur, enerzijds bevreemdend en anderzijds vertrouwd. Hij is een talent om op te volgen want hij heeft zeker nog heel wat in petto. Aan vorm en inhoud van dit multimediale project werd met zorg en precisie heel veel aandacht besteed.

Het publiek van ‘Stadsschilderingen’ was met verstomming geslagen door zoveel schoonheid en talent. Enthousiasme en positieve geluiden alom.  Dit initiatief verdient navolging.       

‘Stadsschilderingen’ een gedurfd totaalproduct met aandacht voor evenwicht en finesse. Misschien net geen Gouden Label voor Klassiek Centraal, maar zeker 5 sterren waard, gelijk aan excellentieniveau!