Na het gesmaakte programma Matinée DeLuxe (2013), brengt Houthandel Antwerpen nu Soirée DeLuxe, een programma dat ze bovendien op cd willen uitbrengen. Dit laatste is mogelijk als het Vlaams cultuurministerie projectsubsidies verleent. Het zou mogen.

Na het gesmaakte programma Matinée DeLuxe (2013), brengt Houthandel Antwerpen nu Soirée DeLuxe, een programma dat ze bovendien op cd willen uitbrengen. Dit laatste is mogelijk als het Vlaams cultuurministerie projectsubsidies verleent. Het zou mogen.

In de bijzonder fraaie barokkapel van het Hollands College in Leuven lanceerde Houthandel Antwerpen het nieuwe programma. Sarah Vermeyen (fluit), Maarten Wijnen (hobo), Evy Van Dongen (klarinet), Jonas Coomans (fagot) en Rogier Steel (hoorn) speelden én dansten zelfs op een choreografie van Lisa Vermeyen. Danspasjes al musicerend, al even barok en ook licht frivool als de werkjes zelf die ten gehore werden gebracht van de Hongaarse componist Ferenc Farkas (1905-2000). Een man de er van genoot om (oude) volkse melodietjes te bewerken voor een houtblazersensemble zoals Houthandel Antwerpen er een is. Tijdens het concert was het luisteren en kijken naar vier dansen uit ‘Hongaarse dansen uit de 17de eeuw’ en jawel, de werkjes waren zo barok als maar kan zijn, zeer sfeerscheppend en van een vleugje humor voorzien. Welke muzikant zou dit niet graag spelen? En dat ze graag gespeeld worden door de leden van het ensemble werd meteen duidelijk. Het publiek reageerde goedlachs positief verrast.

Beperkt repertoire

Ernstig werk was er te beluisteren met een originele compositie voor dit ensemble van de weinig bekende Franz Danzi (1763-1826) zijn kwintet opus 68 nr. 3.  Het is een werk in vier delen dat op zich niet veel zaaks te vertellen heeft. Je kan zo 13 composities in een dozijn vinden, alhoewel niet voor zo’n ensemble op zich, wel wat het weinig geïnspireerde van de compositie op zich betreft.  Gelukkig was er Houthandel Antwerpen om dit werk wat meer fleur in te blazen, een noodzaak om leven in de brouwerij te brengen. De musici slaagden best in de opdracht.

Iets minder sprak ons de vertolking aan van Summer Music van Samuel Barber (1910-1981). De samenhang was iets minder en er mocht echt meer gefraseerd worden en klemtonen mochten sterker benadrukt worden. Bij de presentatie, in een beurtrol door de muzikanten zelf verzorgd , leerde het publiek dat er amper origineel repertoire is gecomponeerd voor de 20ste eeuw voor dergelijk houtblazerskwintet. Er worden om die reden heel wat werken getranscribeerd. Na de originele composities kregen we als hoofdbrok van het concert zo’n transcriptie.

Hoogtepunt

Een topper van formaat werd dan weer het bijzonder moeilijke ‘Amerikaans Strijkkwartet, bewerkt voor blazers (bewerking van de Fransman David Walter), van Antonín Dvořák (1841-1904). U kent allicht deze vierdelige compositie die hij tijdens zijn directeurschap van het conservatorium van New York schreef. Het werk heeft hoop in zich, een hoop op terugkeer naar zijn vaderland. Dvořák werd in de Verenigde Staten verscheurd van heimwee en na drie jaar keerde hij dan ook definitief terug naar Tsjechië ondanks men hem als betaling als het ware goudstaven onder de neus stak. De heimwee die in deze muziek ligt werd in alle nodige fraseringen, accenten, adempauzes, op- en afbouw en brede bogen die de muzikale zinnen aan elkaar binden perfect weergegeven. Houthandel Antwerpen bewees met deze uitvoering dat ze een plaats in het muzikale landschap meer dan verdienen. We zijn benieuwd naar de CD waarvan we hopen dat hij mag verschijnen in de lente van 2015. Laten de bubbels en het lekker gebak dat het publiek als extra kreeg aangeboden na het concert de voorproef zijn van de receptie bij de presentatie van de CD. Lezen jullie mee, Vlaamse subsidieverleners?…