Even memoreren: augustus 2012. Drie Antwerpse conservatoriumstudenten klassieke zang: Lissa Meyvis, Alexandra Franck en Jokke Martens zijn geselecteerd voor de Body Mind Voice Master Class in Berlijn. Een unieke ontmoetingsplaats. Hun paden kruisten elkaar op het juiste moment. Vooraf kenden ze elkaar amper. Door hun gedeelde passie worden ze in Berlijn vrienden voor het leven.
Weer thuis volgen enthousiaste verhalen. Dat viel niet in dovemansoren. Lissa wordt door de baas van het Zoldertheater in Kapellen, Herman Van Hove, uitgedaagd om met haar twee copains uit Berlijn plus een klassieke pianist, Lester Van Loock, haar eerste eigen programma te brengen. Zij werd het trekpaard. Er diende ook een naam gezocht te worden. Beethovens 9de Symfonie, op een gedicht van Schiller leverde inspiratie. Met een knipoog naar ‘Ode an die Freude’, werd het ‘Ode an die Freunde’. Hun eerste spektakel kende zoveel bijval dat ze ermee verkasten naar het theater, de Zwarte Zaal van het Fakkeltheater. Het werd geen eendagsvlieg maar een concept met potentie. Het format ‘Ode an die Freunde’ werd een eclatant succes door de combinatie van ongedwongenheid en kwaliteit. Met hun aanstekelijk enthousiasme wisten ze het publiek aan zich te binden.
Time is going by so fast! Nu, na tien jaar, is Ode an die Freunde nog altijd alive and kicking: vier artiesten: twee sopranen, één bariton en een zingende pianist. Ze bouwden een individuele carrière uit, staan op grote concertpodia, vertolken dragende rollen in opera’s in binnen- en buitenland, maar aan de Zwarte Zaal van het Fakkeltheater -een klein, intimistisch theatertje- heeft dit viertal hun hart verpand. Reeds een decennium wisten ze er het publiek te bekoren en te charmeren. Ze zijn niet voor één gat te vangen. In hun concerten mixen ze genres, stijlen en vormen door elkaar. Muziektheater in de meest evocatieve vorm. Ze streven telkens naar een intelligente vertolking, vocale schoonheid en perfectie en larderen het geheel met anarchie en frivoliteit. Aristoteles zei het al: “Er is geen groot genie, zonder een vleugje gekte.”
Terugblik
Een jubileum moet gevierd worden. Meanderend doorheen de vorige programma’s voeren ze het publiek deze keer mee op een muzikale reis doorheen memory lane.
Hun creatieve impuls was de voorbije jaren niet in te tomen. Het werd een avontuurlijke aaneenrijging van composities waarin voor alles ruimte was, eclectisch van A tot Z: van de muziek van Mozart, Beethoven, Puccini, tot A Chorus Line en fraais van de Comedian Harmonists: liederen, operafragmenten en pianosolo’s. Alles aangestuurd door een sterke verbeeldingskracht. Eindresultaat: een uiterst gevarieerd palet met een eigen interne logica. Uiteraard was er de uitdaging om het publiek te prikkelen. In hun compilatie mixen ze het intellectuele en populaire repertoire met een goed ontwikkeld gevoel voor het absurde en pittige. Out of the box denken, creativiteit, brengt zuurstof in de wereld van de klassieke muziek.
Feesteditie
Het is even schrikken als je het programmaboekje openslaat: 64 nummers staan vermeld! Een mix van chansons, cabaret, pop-, soul- en jazznummers, musicals tot opera. De rijke oogst van de vorige voorstellingen. Er werd ingezet op de rijkdom en diversiteit van de muziek. Er wordt een selectie uitgebracht, een associatief collagestuk, met onder meer: Ich wolt’ ich wär ein Huhn én Mein kleiner grüner Kaktus; crazy nummers van de Comedian Harmonists; Moon River; “Het lied van de maan” uit Rusalka van Dvorák; Don’t fence me in; You’ve got a friend in me van Randy Newman; “A Whole New World” uit de musical Aladdin; “I fall in love to easily”; “Life On Mars” van David Bowie, composities van Liszt en Chopin… Dit viertal probeert elke partituur zo authentiek mogelijk te brengen maar geeft het toch een eigen twist, verfrissend en eigenzinnig.
Met het openingslied geven ze meteen een straf en indrukwekkend staaltje van hun kunnen ten beste. Stemmen die prachtig blenden in close harmony. Het vocale en instrumentale dialogeren in perfecte harmonie, vloeien samen in één gemeenschappelijke kleur of wedijveren virtuoos om alle muzikale rijkdom tot uitdrukking te brengen in een mix van ondeugend, smachtend tot ernst. Zowel Lissa als Alexandra beschikken over een waanzinnig wendbare stem en hebben een onweerstaanbaar charisma. Alexandra is een expressieve vertolkster, ze verbindt sferen en toonaarden samen met de uitgelezen muzikant, pianist Leste Van Loock. Jazzy, sensueel, meeslepend brengt ze in het deel na de pauze waarin ze leading lady, Lissa, in de bloemetjes zetten het nummer “I loves you, Porgy” uit de opera Porgy and Bess van George Gershwin, met een kleine vriendschappelijke vrijheid “I loves you, Lissa”. Wat een vertolking en inleving! Je wordt er instant happy van. Jokke Martens is een komisch talent, speelt de underdog en moet zich danig weren tegen de vrouwtjes. Hij zet Life on Mars in, maar beide dames brengen op dezelfde melodische lijn een ander lied. Zangtechnisch een straf staaltje van toonbeheersing en timing.
Met hun keur aan liederen en instrumentale variaties trakteren ze het publiek op vocaal vuurwerk in een aantal toegankelijke aria’s, bleus, chansons en een paar indrukwekkende en sfeervolle pianosolo’s van Lester van Loock. Samen met Lissa, Alexandra en Jokke een gouden combinatie. Het was andermaal puur genieten. Toch één kantnota: in deze feesteditie was wat te veel overbodige moeite gedaan om er een interactieve act van te maken.
Vrijdag, zaterdag en zondag werden de sterren van de hemel gespeeld. Dit concert 10 jaar Ode an die Freunde was een hommage aan de vriendschap én elkaar laten schitteren. Een bijzonder geslaagd amicaal verbond.
WIE: Ode an die Freunde (Lissa Meyvis, Alexandra Franck, Jokke Martens, Lester Van Loock [piano])
WAT: Simply the best ter gelegenheid van 10 jaar Ode an die Freunde
