Onze website is vernieuwd, geef zelf je evenementen in. Heb je een fout gezien. Mail ons!

Klassiek Centraal

Screws tart regels fysica

Zorgde de coronapandemie voor creatieve destructie? Hoegenaamd niet. De cultuursector laat zich niet kisten en stond de hele lockdown gespannen en één en al alertheid in de startblokken om als een pijl uit een boog weer in gang te kunnen schieten.

De poëzie van zwaartekracht

CC Strombeek pakt meteen uit met een kanjer van formaat ‘Screws’ van Alexander Vantournhout, danser/circusartiest en zijn gezelschap NOT STANDING vzw. Men vond een nieuwe term uit voor zijn creaties: niet choreograaf, maar circograaf. Voorstelling die in 2019 in première ging en in 2020 op tournee zou gaan, maar corona stak stokken in de wielen. ‘Screws’ werd als opmerkelijke voorstelling ook geselecteerd voor het TheaterFestival 2020. Met een jaartje uitstel wordt deze voorstelling vol spanningskracht nu hernomen.

Vanthournhout is een artiest die graag de zwaartekracht tart. Hij doet dat op een fenomenale manier. Samen met vijf dansers/acrobaten gidst hij het publiek langs een parcours van microperformances en zet de verhouding tussen lichaam en object op zijn kop. ‘Screws ‘ is een locatievoorstelling waarbij de dansers de regels van de fysica tarten. Het gezelschap streek neer in de Asiat-site in Vilvoorde, een voormalige militaire site waar geëxperimenteerd kan worden met de vele ruimtes. Die tijdelijke invullingen zorgen voor een nieuwe dynamiek voor de stad.

Er zal wel dringend wat gedaan moeten worden aan het domein want het is letterlijk een urban jungle geworden. De vele verlaten loodsen hebben een desolate en sinistere esthetiek. Gelukkig was de tropische hitte van de voorbije dagen wat gemilderd, wat het kijkplezier in open lucht én ruimtes een upgrade gaf. Bij aanvang een verwachtingsvolle stilte. Het publiek wordt ook geactiveerd en moet zijn zitje van de ene naar de andere locatie meenemen. Jong en oud kijkt gefascineerd toe, een barometer voor de kwaliteit.

Focus verleggen

De liefde voor het metier en de zoekende mens typeert Vanthournhout. Een kunstenaar die zich niet vastrijdt en met artistiek vernuft het quasi onmogelijke waar maakt. Dit vereist een diep inzicht in het lichamelijke kunnen, techniek en instinct. Waarbij vooral sterke spieren, behendigheid en coördinatie van belang zijn. Het is aftasten en oprekken van wat de buitenwacht, het publiek dus, voor onmogelijk houdt. Een perfect samengaan van kracht en intelligentie in een complex en delicaat samengaan. Met minimale bouwstenen worden grootse structuren ontwikkelt waarbij je vol spanning op het puntje van je stoel blijft zitten en ademloos toekijkt.

Het opzoeken van limieten, en daarbij de perfecte balans nastreven, is de kracht van deze voorstelling. Een dualiteit die kan tellen en toch realiseert hij het samen met zijn kompanen. Gevaar loert altijd om de hoek. Eerste halte. Onder de blote hemel staan twee dansers, rug aan rug tegen elkaar. Een boomlange man en een meisje klein van gestalte. Gehurkt en met de benen verstrengeld vormen ze een vreemdsoortig insect. Ze bewegen in alle richtingen voort, net kreeften. Het duo wordt een trio. Er ontstaan een meerdimensionale benadering van dans. Je komt ogen te korte om te volgen hoe de afzonderlijke composities organisch in elkaar vervloeien. Andere locatie. Twee vrouwen hangen ondersteboven met anti-zwaartekrachtschoenen aan een bar en slingeren om elkaar heen.

De meest extreme posities worden ingenomen. Toch is er nergens een rush naar stoerdoenerij te bespeuren. Er gaat beheersing, rust, zelfs een zweem van tederheid van uit. Volgende locatie. De act met de bowlingbal danste Vantournhout oorspronkelijk zelf. Nu staat een van zijn dansers het publiek op te wachten, de bowlingbal (6 kg) in de hand met gestrekte arm. Op een opzwepend ritme ontspint zich een ballet. Er wordt gewalst, pirouettes gedraaid. De bowlingbal leidt in de beweging. Een uitputtend en fysiek zware choreografie die een uitzonderlijke lichtheid uitstraalt. De voorlaatste locatie. Twee mannen en twee vrouwen staan, stijgijzers aan de voeten, verankerd op houten planken.

Hoe ver kunnen hun lichamen reiken?

Met acrobatische souplesse tasten ze de mogelijkheden af. Laatste halte. Op een sprankelende soundtrack halen de vijf dansers halsbrekende toeren uit die de complete focus vereisen. Wat je te zien krijgt zijn kunstig verstrengelde lichamen. Ze vormen op- en neerwaartse spiralen. Vantournhout is een beeldenmaker. De performers haken met handen, armen en benen in elkaar tot quasi onontwarbare kluwens. Je associeert composities met bloemblaadjes die bij het eerste zonlicht openplooien en dan weer dicht. Het oogt poëtisch. Dit mondt weer uit in ingewikkelde kettingen. Hun vermetele toeren activeren de zintuigen van het publiek.

‘Screws’ blijft van begin tot eind een bron van verwondering, reflectie en ontdekking. Met een gebiologeerde blik laat je je meeslepen door de pittige, adembenemende vondsten, de uitzonderlijke prestaties, de samenhorigheid, het collectieve speelplezier. In de totaliteit, een onwaarschijnlijk gave, spectaculaire en intrigerende voorstelling.


  • WAT: ‘Screws’ (dans)
  • WIE: choreografie/circografie:  Alexander Vantournhout; performance: Petra Steindl, Josse De Broeck, Felix Zech, Hendrik van Maele, Emmi Väisänen
  • WAAR & WANNEER: CC Strombeek, Asiat-site, Vilvoorde, 23 juni 2021
  • FOTO’S: © Bart Grietens

Details:

Titel:

  • Screws tart regels fysica

Blijf op de hoogte

Elke donderdag sturen we een nieuwbrief met de meest recente berichten op onze website

– advertentie –