Gekkenwerk, denk je! Neen, opdracht geslaagd. Regie en scenario van Judith Vindevogel. Ze wou absoluut geen brave, suikerzoete kleutervoorstelling maken maar koos voor een grimmig operasprookje.
Gekkenwerk, denk je! Neen, opdracht geslaagd. Regie en scenario van Judith Vindevogel. Ze wou absoluut geen brave, suikerzoete kleutervoorstelling maken maar koos voor een grimmig operasprookje.
Behalve sprookje wordt het publiek, klein en groot, ondergedompeld in een bad van klassieke vocale muziek. Er wordt gebruik gemaakt van aria’s, recitatieven, fragmenten en citaten uit opera’s, de operette, musical en het klassieke liedrepertoire van de 17de tot de 21ste eeuw. Al deze muziek wordt spelenderwijs de muzikale illustratie van het verhaal: de boze prinses die niet wil trouwen en alle prinsen een kopje kleiner maakt. De kracht van alle muziek is de contour.
De allerkleinsten ondergaan gebiologeerd de enorme expressieve mogelijkheden van de stem. De emoties worden visueel uitvergroot. Een prinses die hoog uithaalt. Het laten botsen van hoog en laag, van klassiek en lichter genre. Eenvoudig en herkenbaar trippelen op de notenbalk. De melodielijnen in al hun naaktheid. Oude rot in het vak, Julienne De Bruyn, neemt als vertelster op een intrigerende manier het publiek op sleeptouw. Haar zegging is prachtig gearticuleerd, duidelijk, melodieus, meeslepend. Voor zang en spel zorgen verder Lorenzo Caròla, Rudi Genbrugge en Anna Maistriau.
Het fijne aan deze voorstelling is ook dat de kinderen middenin het spel zitten. Een vreemde en aparte wereld gaat voor hen open in een intimistische setting. Heel knap. Voor herhaling vatbaar.
