De titel is wat bedrieglijk. Venus and Adonis van de Engelse barokcomponist John Blow (1649 – 1708) is geen jongerenopera. Het is een korte opera die, u raadt het zo, de liefde in het visier heeft. John Blow ging te leen bij Ovidius zijn Metamorfosen. Venus, Adonis en Cupido zijn de drie centrale figuren die wonderlijke aria’s mogen zingen, begeleid door het orkest en afgewisseld met mooie koorpartijen en dans.
De titel is wat bedrieglijk. Venus and Adonis van de Engelse barokcomponist John Blow (1649 – 1708) is geen jongerenopera. Het is een korte opera die, u raadt het zo, de liefde in het visier heeft. John Blow ging te leen bij Ovidius zijn Metamorfosen. Venus, Adonis en Cupido zijn de drie centrale figuren die wonderlijke aria’s mogen zingen, begeleid door het orkest en afgewisseld met mooie koorpartijen en dans.
De opera vertelt het verhaal van de liefdesgodin Venus en haar geliefde, de jager Adonis. Wanneer zij aan het minnekozen zijn klinkt er jachtmuziek. De jagers hebben een gevaarlijk wild zwijn gevonden in het bos en ze hebben Adonis' hulp nodig om het beest te doden. Adonis stribbelt tegen, maar Venus wil dat hij meegaat. Ze belooft hem dat de liefde extra zoet zal zijn wanneer hij terugkomt. De jagers weten hem over te halen en samen met Adonis gaan zij op jacht. Ondertussen zien we vrolijke taferelen met de liefdesgod Cupido die de herders verwondt met zijn liefdespijlen. In het paleis van Venus dartelen kleine Cupidootjes om moeder Venus heen en laten de gratiën zich van hun mooiste kant zien. In het derde bedrijf keert Adonis zwaargewond terug van de jacht. Het wilde zwijn heeft hem dodelijk verwond. Hij sterft in de armen van de diepbedroefde Venus.
Het is een korte opera en Muziektheater Transparant vond het een ideale opera om op het programma te plaatsen van de internationale jongerenstage. En daar komen we met de jeugd op de proppen. Op de affiche allemaal jonge mensen. Heel jonge zangers waarvan je toch al van enkelen hoort dat ze heel wat in hun marge hebben. Opletten wel jonge dames en heren dat jullie in overmoed de stem niet forceren want dan zou je een carrière als (opera)zanger wel kunnen vergeten. Dat zou zeer jammer zijn. Ik vreesde er een beetje voor tijdens de opvoering die ik bijwoonde op zondagavond 28 augustus in deSingel. Het was de derde opvoering in twee dagen na (slechts) tien dagen intensief repeteren. De zangers werden dan ook nog eens opgezadeld met veeleisende lichaamsarbeid in de choreografie (nu ja, ik zal me maar onthouden van verdere commentaar over die onhebbelijke, lawaaierige ‘choreografie’) die duidelijk vermoeiend was. Je zo uitsloven en dan nog zo mooi zingen, het vraagt veel respect voor de luisteraar want het uiterste hebben ze gegeven, deze net de tienerschoenen ontgroeide toekomstige solisten en proffessionele zangers. Niet alleen de solozang kon ons bekoren, ook de interpretatie en de perfectie van de koorzang sprak ons over heel de lijn sterk aan. Geen enkele opmerkelijke fout of zwakheid bij de inzetten, de muzikale lijnen, het afsluiten. En dat zonder oog te kunnen hebben op een dirigent want door de choreografie en regie was het de dirigent onmogelijk gemaakt zich met de zangers bezig te houden. Hij – Nicolas Achten – kon niet anders dan subtiel zijn barokensemble, samengesteld uit eveneens deelnemers aan deze stage, dirigeren. Dat deed hij als de allerbeste door en door ervaren topmusicus. Het orkest was perfect. De interpretatie van Achten was een en al eerlijk, zuiver, echt, pretentieloos. Het hele muzikale pallet dat John Blow in zijn opera verwerkte kwam schitterend tot uiting. De twintiger Nicolas Achten zal nog vele decennia de internationale zalen groot en klein met muziek vullen. Zoveel is wel zeker. Hij heeft alles in huis om nog vele jaren muzikaal genot te schenken.
Het is knap van deSingel dat de kunstencampus mee in de productie stapt om zo de toekomst een podium te bieden.
We onthouden een uitmuntende muzikale prestatie, de solozang nog niet altijd even groots maar het zijn dan ook hele jonge stemmen en het was zoals geschreven het einde van tien dagen training. Jammer van de regie en de dans maar laten we alles met de mantel van Venus, Adonis en Cupido bedekken en we onthouden vooral de kwaliteit van een muzikale productie.
