Dinsdag 17 december zat ruim een half uur voor aanvang van het kerstconcert door de knapenkoren In Dulci Jubilo en de Plovdiv Jongens (Bulgarije), de Sint-Nicolaaskerk in Sint-Niklaas barstensvol. Wij hadden nog een plaatsje op de voorlaatste rij…
Dinsdag 17 december zat ruim een half uur voor aanvang van het kerstconcert door de knapenkoren In Dulci Jubilo en de Plovdiv Jongens (Bulgarije), de Sint-Nicolaaskerk in Sint-Niklaas barstensvol. Wij hadden nog een plaatsje op de voorlaatste rij…
Als eerste zong het thuiskoor, In Dulci Jubilo, een reeks oude en jongere kerstliederen in het Latijn en het Engels, gaande van het nobele gregoriaans Puer Natus Est dat verheffend de geboorte van de Heer bezingt, tot het banale Jingle Bells dat geen voeling meer heeft met de ziel van Kerstmis en het maakt tot een soort pretparkgebeuren.
We misten op het programma toch wel enkele kerstliederen uit onze zeer rijke Vlaamse liederschat. Honderden liederen door de eeuwen heen, maar geen op het repertorium…
Het koor zong mooi van subtiel breekbaar tot in rijke open jubelklanken. Intimiteit kreeg je van de twee knapen-solisten. Een sterk resultaat voor een knapenkoor dat niet meer dan 2 keer per week kan repeteren.
Dieter Van Handenhoven leidde met vriendelijke maar tegelijk rechtlijnige hand zijn jongens en mannen en niemand liet een steek vallen. Er volgde veel applaus. Ja hoor.
De ‘Plovdiv Jongens’ (waarom zouden we Plovdiv Boys schrijven?) oftewel Plovdivskite Momcheta Stefka Blagoeva is een koor met internationale faam. Wat sterk opvalt is dat er jongens bij zijn met duidelijk ‘diepe’ stemmen – je kan je zo de zware bassen uit de orthodoxe koormuziek voor de geest halen – maar tegelijk krijg je een erg Duitse klank. Dat is een contrast met andere Slavische (knapen)koren.
Dirigente Milka Toledova en pianobegeleidster Julia Petrova leiden het koor in enkele voor ons totaal onbekende orthodoxe kerstliederen. Vooral Otche nash en Bogoroditse Devo blijven mij bij.
Na het Bulgaars Orthodoxe repertoire zongen de Plovdiv Jongens ‘Nu sijt willekome’. De dirigente ondernam een onbeantwoorde poging om het publiek mee te laten zingen. Slechts enkele mensen zongen mee… Wij kennen onze liederen niet meer, zo stelde ook de presentator vast die samen met de dirigent én met mij toch wat ondersteboven was van het feit dat het publiek wel ‘We wish you a merry Christmas’ redelijk uitbundig meezong… Er is veel werk aan de winkel bij ons volk dat hoe langer hoe meer zijn ziel zoek raakt. Jammer.
Maar met de Kerstdagen toch een positieve hoopvolle noot en die kreeg het publiek van de twee koren die samen ‘Deck the Halls’ en ‘Stille Nacht’ zongen. Voldaan van een mooie en ongedwongen avond kersliederen, gezongen door ‘de toekomst’ (de jeugd) keerden we huiswaarts.
