Op zondag 18 maart 2018 vond in Cultuurcentrum Vredeberg in Lier een party plaats. “The Party” is hier het muzikale gezelschap bestaande uit Hendrickje van Kerckhove, sopraan, Bart Rodyns, harmonium, Eliot Lawson, viool, en Lode Leire, contrabas.
De naam van het gezelschap verwijst naar een 19de-eeuwse groep musici rond het musicerende echtpaar Lemmens-Sherrington, waarvan de man Jacques-Nicolas Lemmens was, oprichter van het Lemmensinstituut, en zijn vrouw Helen Sherrington, een Engelse concert- en operasopraan. Deze groep trok in de jaren 60 van de 19de eeuw Engeland door met een verstrooiend en wisselend programma. Dat was precies wat de huidige Party in Lier ook voor ogen had. Het huidige ensemble speelt op instrumenten van rond die tijd en put zowel uit het repertoire van het historische gezelschap als uit eigen bewerkingen.
Het programma ving aan met een brok Händel: vier in elkaar overvloeiende delen uit verschillende werken die afwisselend zuiver instrumentaal en als ensemble met sopraan gebracht werden. Vooral de manier waarop de sopraan Hendrickje van Kerckhove met een soepele stem de mooie barokversieringen kon vertolken in de aria Tornami vagheggiar uit de opera Alcina maakte indruk.
Instrumentaal gezien scoorde violist Eliot Lawson hoog met een virtuoze en met zwier gebrachte Prelude & Allegro “in de stijl van Pugnani” van Fritz Kreisler (1875-1962). De Elegia van Giovanni Bottesini (1821-1889), soms de Paganini van de contrabas genoemd, voor harmonium en contrabas kon me daarentegen minder bekoren door de wat vlakke interpretatie en enige intonatieproblemen van de contrabas. Ook Händels Passacaglia (HWV 432) kon ondanks de virtuoze bewerking voor viool en contrabas en een gepassioneerd spel, niet helemaal overtuigen door technische probleempjes.
Dat muziek niet altijd hoogdravend moet klinken, bewees The Party met drie liederen van Lemmens (1823-1881) die pretentieloos maar stijlvol vertolkt werden door de sopraan. Iets serieuzer gaat het er aan toe in Offertoire in C van César Franck (1822-1890), gevoelig vertolkt door Bart Rodyns op het drukwindharmonium met mooie rubato’s en een vakkundig gebruik van de pedalen voor de dynamiek. Even gevoelig en doorleefd klonk Liebesleid door de violist Lawson, die niet enkel leed door de liefde maar ook door de griep en zich moest staande houden met de nodige pillen paracetamol. Harmonium en bas ondersteunden hem uitstekend in dit leed.
Met de Romanza O quanto volte van Vicenzo Bellini (1801-1835) bewees Van Kerckhove dat zij eveneens het belcanto meester is. Afsluiten deed het gezelschap zoals het begonnen was: met Händel. De aria Lascia ch’io pianga uit de opera Rinaldo: Laat me huilen, deze keer niet van verdriet maar van zoveel musiceervreugde.
- WAT: The Party
- WIE: Bart Rodyns, Hendrickje van Kerckhove, Eliot Lawson, Lode Leire
- WAAR: Cultuurcentrum Vredeberg, Lier
- WANNEER: 18 maart 2018
- Foto: m.t.
